- پانئن
پاگذاشتن گام نهادن با هدف اقدام درکار
معنی پانئن - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(تِ)
لغت نامه دهخدا
قدیس پانتن، یکی از پیشوایان دین مسیح. مولد در حدود سال 240 میلادی و وفات در حوالی سنۀ 306 به اسکندریه. وی نخست طریقۀ حکمای رواقی داشت. و سپس قبول دین ترسائی کرد. و دمتریوس پادشاه اسکندریه او را به ریاست مدرسه ای که برای تعلیم اصول مسیحیت بنیاد کرده بود برگماشت. از جملۀ شاگردان پانتن در این مدرسه کلمان اسکندرانی است که جانشین وی شد. پانتن مدتی از طرف دمتریوس به محلی فرستاده شد که اوزب آنرا هندوستان می نامید و ظاهراً آن محل، حبشه بوده است. و او در آنجا شروع به نشر تعالیم مسیح کرد و نسخ__ه ای از انجیل به زبان یهود یا آرامی یافت که اصلاً متعل-ق به سن ماتیو بود و او راست تفسیری بر انجیل که قطعاتی از آن باقی مانده است. ذکران وی به هفتم یولیه است
پا زدن، تفاله ی چای، نیم جویده ی بعضی میوه جات
خوابیدن دو نفر در جهت مخالف یکدیگر
جا نهادن چیزی به علت فراموشی، پهن کردن رختخواب
رختخواب انداختن