معنی وکائر - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

(کَ ءِ)

جمع واژۀ کواره (ک / ک ر) . (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به کواره شود

(شَ ءِ)

پیشانیها. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). واحد آن شکیره است. (از اقرب الموارد). و رجوع به شکیره شود

(وَ ءِ)

جمع واژۀ وثیره. (منتهی الارب) (آنندراج). زن پرگوشت یا فربه بایستۀ همخوابگی. (آنندراج). رجوع به وثیره شود

(وَ ءِ)

جمع واژۀ وتیره بر وزن سفینه. (منتهی الارب) (آنندراج). رجوع به وتیره شود

(وَ ءِ)

جمع واژۀ وکاد، به معنی دوال پالان بند و رسن که وقت دوشیدن بر ماده گاو بندند. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به وکاد شود

(وَکْ کا)

نیک دونده. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (آنندراج)

زمینی که کشت نشود، زمین رها شده و بایر

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما