معنی ومغه - جستجوی لغت در جدول جو

ومغه(وَ غَ)

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(قَ)

یک بار افتادن باران. (منتهی الارب) (آنندراج). الدفعه من الماء. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(وَ زَ غَ)

سام ابرص. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). کربسه یا جانوری است شبیه کربسه و بدانجهت به این نام خوانده شده که سبک و چست و تیزحرکت است. (منتهی الارب). یکی از گونه های مارمولک. (فرهنگ فارسی معین). ج، وزغ، اوزاغ، وزغان، وزاغ، ازغان. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به وزغ شود، نوعی ازچلپاسه است که عقرب را فرومیبرد و گوشت وی زهر قاتل است اگر در میان شراب افتد و بمیرد آن شراب هم زهر قاتل گردد. (برهان) (از ناظم الاطباء). غوک. (غیاث اللغات از جهانگیری). حربا. (غیاث اللغات از منتخب)

سام ابرص. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). کربسه یا جانوری است شبیه کربسه و بدانجهت به این نام خوانده شده که سبک و چست و تیزحرکت است. (منتهی الارب). یکی از گونه های مارمولک. (فرهنگ فارسی معین). ج، وَزَغ، اوزاغ، وِزغان، وِزاغ، اِزغان. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به وزغ شود، نوعی ازچلپاسه است که عقرب را فرومیبرد و گوشت وی زهر قاتل است اگر در میان شراب افتد و بمیرد آن شراب هم زهر قاتل گردد. (برهان) (از ناظم الاطباء). غوک. (غیاث اللغات از جهانگیری). حربا. (غیاث اللغات از منتخب)

لغت نامه دهخدا

(نَ مَ غَ)

جان دانۀ کودک نوزاد که جنبان باشد. (منتهی الارب). آنجا که می جهد از پیش سر کودک. (فرهنگ خطی). قسمتی از یافوخ کودک نوزاد که هنگام تولد جنبان است. (از متن اللغه) ، نمغهالجبل، زبر کوه، و کذلک نمغهالرأس. (منتهی الارب). بلندی کوه. (فرهنگ خطی). بالاترین نقطۀ کوه. اعلی الجبل. (از اقرب الموارد) ، گزیدۀ قوم. (منتهی الارب). خیارالقوم. برگزیدۀ قوم. (از اقرب الموارد) ، میانۀ قوم. (از منتهی الارب). وسط قوم. (ناظم الاطباء). النمغه من القوم، وسطهم. (متن اللغه) (از اقرب الموارد) ، بسیاری مال. (منتهی الارب). کثرت مال. (اقرب الموارد). بسیاری ستور. (ناظم الاطباء)

جان دانۀ کودک نوزاد که جنبان باشد. (منتهی الارب). آنجا که می جهد از پیش سر کودک. (فرهنگ خطی). قسمتی از یافوخ کودک نوزاد که هنگام تولد جنبان است. (از متن اللغه) ، نمغهالجبل، زبر کوه، و کذلک نمغهالرأس. (منتهی الارب). بلندی کوه. (فرهنگ خطی). بالاترین نقطۀ کوه. اعلی الجبل. (از اقرب الموارد) ، گزیدۀ قوم. (منتهی الارب). خیارالقوم. برگزیدۀ قوم. (از اقرب الموارد) ، میانۀ قوم. (از منتهی الارب). وسط قوم. (ناظم الاطباء). النمغه من القوم، وسطهم. (متن اللغه) (از اقرب الموارد) ، بسیاری مال. (منتهی الارب). کثرت مال. (اقرب الموارد). بسیاری ستور. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(وَ غَ)

دلو خرد. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(وَ خَ)

نکوهش و ملامت. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (آنندراج) ، رنج رسا. (منتهی الارب). وبخه. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(وَ مَ دَ)

ومد. گرمای سخت یا گرمای سخت مع ایستادگی باد یا تری و خنکی که در شدت گرما از طرف دریا آید، یا سختی گرمای شب. (اقرب الموارد). رجوع به ومد شود

لغت نامه دهخدا

(وَ مِ دَ)

لیله ومده، شب سخت گرم. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به ومد شود

لغت نامه دهخدا

(وَ ذَ)

سپیدی بی آمیغ. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

(وَ شَ)

خال سپید. (منتهی الارب). ومشه. الخال الابیض. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(قَ رَ)

افتادن بر زمین از تعب و سختی. (اقرب الموارد) (آنندراج) (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(وَ کَ)

فراخی و گشادگی. (منتهی الارب) (آنندراج) (اقرب الموارد). فسحت. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(وَ هََ)

خلاصۀ هر چیزی یاگذارش (گزارش) آن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(وَ حَ)

اثر گرمی آفتاب. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(وَ بَ غَ)

فراهم آمدنگاه. (منتهی الارب) : وبغهالقوم، فراهم آمدنگاه قوم و میانۀ آنها. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(وَ تِ غَ)

زن مضیعۀ فرج خود، یعنی آنکه خود فراخ کند فرج خود را از شهوت. (منتهی الارب) (آنندراج). زنی که ازبسیاری شهوت فرج خود را فراخ کند. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(وَ غَ)

باران اندک. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(صَ غَ)

ریش، پاره ای از صمغ. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(صَغَ)

زمینی است نزدیک احد. (معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

(صِ مَ غَ)

چیزی است خشک که در سوراخ پستان ناقه پیدا شود و چون آن برآید شیر وی خوش مزه و پاکیزه گردد. (منتهی الارب). رجوع به صمغ شود

لغت نامه دهخدا

(ثَ غَ)

بالای کوه. سرکوه

لغت نامه دهخدا

(قَ فَ صَ)

سخت شدن گرما. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تصویری از صمغه — تصویر صمغه

یک پاره ژد، زخم چرکی ریمزخم به ویژه در آبله فرنگی یا کوفت

فرهنگ لغت هوشیار

پارسی تازی گشته وزغ در تازی برابر با کرپاسو به کار می برند که گونه ای مار مولک است. یکی ازگونه های مار مولک

فرهنگ لغت هوشیار

کلپاسو، کلپاسه، مارمولک

فرهنگ واژه مترادف متضاد