معنی ولز در لغت نامه دهخدا

از اتباع جِلِز (جِلِز و ولز). در تداول، حکایت صوت سرخ شدن وسوختن مادۀ غذائی بر روی آتش یا در روغن گداخته.، - جلز و ولز کردن، آوای سوختن و سرخ شدن مواد غذایی بر آتش یا در روغن گداخته.، -، از ستمی یا المی یا بروز ناملایمی نالیدن.، -، اظهار ناراحتی و درد کردن. (از فرهنگ لغات عامیانۀ جمال زاده)

معنی ولز در لغت نامه دهخدا

هربرت جرج (1866- 1946 میلادی). مورخ و منتقد و داستان نویس بزرگ انگلیسی

معنی ولز در فرهنگ لغت هوشیار

سرخ شدن و سوختن چیزی (غذا) بر روی آتش، اظهار ناراحتی و درد

معنی ولز - جستجوی لغت در جدول جو

ولز

لغت نامه دهخدا

ولز

لغت نامه دهخدا

ولز

فرهنگ لغت هوشیار

ولی

(پسرانه)

پدر و مادر، کفیل، دوست، یار نیکان، بالاترین مقام در دین اسلام پس از پیامبر (ص)، لقب علی (ع)، از نامهای خداوند

فرهنگ نامهای ایرانی

ولا

(پسرانه)

دوستی، محبت

فرهنگ نامهای ایرانی

ولو

رها، آزاد، پاشیده، ازهم پاشیده، پراکنده

فرهنگ فارسی عمید

ولع

حرص و علاقۀ شدید به چیزی

فرهنگ فارسی عمید

ولک

سیاکوتی، درختچه ای از تیرۀ گل سرخیان با شاخه های انبوه و خاردار و برگ های سبز تیره که گل های آن در طب به عنوان مقوی قلب و ضد تشنج به صورت دم کرده یا پودر به کار می رود، بلک، سرخ ولیک، قره گیله، کومار، کورچ، کویچ، مارخ، ولیک، سیاه الله

سیاکوتی، درختچه ای از تیرۀ گل سرخیان با شاخه های انبوه و خاردار و برگ های سبز تیره که گل های آن در طب به عنوان مقوی قلب و ضد تشنج به صورت دم کرده یا پودر به کار می رود، بَلَک، سُرخ وَلیک، قَرَه گیلِه، کومار، کورچ، کِویچ، مارِخ، وَلیک، سیاه الله

فرهنگ فارسی عمید

کلز

پوست درختی که در هندوستان می روید، ریشۀ درخت انار صحرایی

فرهنگ فارسی عمید

ولی

پدر و مادر یا کفیل شخص
در فقه و حقوق آنکه اختیار کسی در دست اوست
آنکه پس از پیامبر بالاترین مقام را دارد
دوست
در تصوف بندۀ مقرب درگاه خدا
لکن برای مثال خال سرسبز تو خوش دانۀ عیشی ست ولی / برکنار چمنش وه که چه دامی داری (حافظ - ۸۹۴)
ولی دم: در فقه خویشاوند نزدیک مقتول که برای گرفتن انتقام یا دریافت خون بها اقدام کند

پدر و مادر یا کفیل شخص
در فقه و حقوق آنکه اختیار کسی در دست اوست
آنکه پس از پیامبر بالاترین مقام را دارد
دوست
در تصوف بندۀ مقرب درگاه خدا
لکن برای مِثال خال سرسبز تو خوش دانۀ عیشی ست ولی / برکنار چمنش وه که چه دامی داری (حافظ - ۸۹۴)
ولی دم: در فقه خویشاوند نزدیک مقتول که برای گرفتن انتقام یا دریافت خون بها اقدام کند

فرهنگ فارسی عمید

ولد

فرزند، پسر یا دختر هر مرد یا زنی نسبت به خود او، بچه

فرهنگ فارسی عمید

ولا

محبت، دوستی، قرابت، خویشی، یاری، ملک، پادشاهی

فرهنگ فارسی عمید

ولد

فرزند، املای دیگر واژۀ ولد

فرهنگ فارسی عمید

ولد

فرزند، املای دیگر واژۀ ولد

فرهنگ فارسی عمید

ولد

فرزند، املای دیگر واژۀ ولد

فرهنگ فارسی عمید

وله

سرگردانی از عشق، شیفتگی

فرهنگ فارسی عمید

لوز

بادام، میوه ای کوچک، کشیده و تقریباً بیضی شکل با دو نوع تلخ و شیرین که روغن آن مصرف دارویی دارد، گیاه درختی این میوه با برگ های باریک و گل های صورتی، چشم معشوق

فرهنگ فارسی عمید

قولز

(سِ)

دهی است از دهستان بهی بخش بوکان شهرستان مهاباد، سکنۀ آن 329 تن. آب آن از چشمه. محصول آن غلات، توتون و حبوب. شغل اهالی زراعت، گله داری و صنایع دستی زنان آنجا جاجیم بافی است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

واز

بمعنی گشاده و مفتوح، باز

فرهنگ لغت هوشیار

وفز

شتاب

فرهنگ لغت هوشیار

ولع

آز آزوری آزمندی، حریص شدن آزمند گردیدن، حریصی آزمندی، حرص آز میل شدید: (گشت بی عاطفتی بازشروع یافت حرص و ولع و جهل شیوع) (ایرج میرزا)

فرهنگ لغت هوشیار

ولش

چشم بپوش (از آن) صرف نظر کن دست بردار، اهمیت مده (به آن)

فرهنگ لغت هوشیار

ولد

فرزند زای زی (گویش گیلکی) انگلیسی جوش جوشکاری، جمع ولد، فرزندان فرزندن: (عیسی خان گرجی ولد لوند خان و همایون خان ولد لوار صاب هر دو در قلعه الموت محبوس بودند)، جمع اولاد ولد. یا زاد و ولد. فرزندان متعدد. یا زاد و ولد کردن، بچه زادن تولید مثل کردن، یا ولد چموش. شخص ناجنس و ناقلا، مردم آزار. توضیح گاه در تداول آنرا (ولد الچموش) گویند. یا ولدسگ. تخم سگ زاده سگ (دشنامی است نظیر پدرسگ)، جمع ولد فرزندان

فرهنگ لغت هوشیار