- ولد
فرزند، املای دیگر واژۀ ولد
معنی ولد - جستجوی لغت در جدول جو
- ولد
فرزند، املای دیگر واژۀ ولد
- ولد
فرزند، املای دیگر واژۀ ولد
- ولد
فرزند، پسر یا دختر هر مرد یا زنی نسبت به خود او، بچه
- ولد (وِ)
فرزند. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به ولد شود
- ولد (وُ)
فرزند، جمع واژۀ ولد. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، جمع واژۀ ولود. (منتهی الارب). رجوع به ولود شود
- ولد (وَ لَ)
ولد. ولد. ولد. فرزند. (منتهی الارب). بچه. (کشاف اصطلاحات الفنون). فرزند، خواه نرینه باشد خواه مادینه. واحد و جمع در وی یکسان است و گاهی جمع آن اولاد و ولده و الده به کسر هر دو و ولد به ضم آید. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) :
همتش اب ّ و معالی ام ّ و بیداری ولد
حکمتش عم و جلالت خال و هشیاری ختن.
منوچهری.
دو کف ّ کافی او والدین مکرمتند
از این و آن کرم وجود بی قیاس ولد.
سوزنی.
ای به حسن تو صنم چشم فلک نادیده
ای ز مثل تو ولد مادر ایام عقیم.
سعدی.
درخت است بالای جان پرورش
ولد میوۀ نازنین بر سرش.
سعدی.
- زاد و ولد، فرزندان متعدد. نتاج.
- زاد و ولد کردن، در تداول، بچه زادن. تولیدمثل کردن. (لغات عامیانۀ جمالزاده).
- ولدالاب، فرزند پدر: خراج ولدالاب، مراد آن است که از هر قبیله ای آن کس که مشهور و معروف به ود خراج آن قبیله به نام آن شخص بازخوانند. (تاریخ قم ص 155).
- ولد چموش،تعبیری دشنام گونه و شماتت و حقارت آمیز. شخص ناجنس و ناقلا.
- ، مردم آزار. (لغات عامیانۀ جمال زاده)
همتش اب ّ و معالی ام ّ و بیداری ولد
حکمتش عم و جلالت خال و هشیاری ختن.
منوچهری.
دو کف ّ کافی او والدین مکرمتند
از این و آن کرم وجود بی قیاس ولد.
سوزنی.
ای به حسن تو صنم چشم فلک نادیده
ای ز مثل تو ولد مادر ایام عقیم.
سعدی.
درخت است بالای جان پرورش
ولد میوۀ نازنین بر سرش.
سعدی.
- زاد و ولد، فرزندان متعدد. نتاج.
- زاد و ولد کردن، در تداول، بچه زادن. تولیدمثل کردن. (لغات عامیانۀ جمالزاده).
- ولدالاب، فرزند پدر: خراج ولدالاب، مراد آن است که از هر قبیله ای آن کس که مشهور و معروف به ود خراج آن قبیله به نام آن شخص بازخوانند. (تاریخ قم ص 155).
- ولد چموش،تعبیری دشنام گونه و شماتت و حقارت آمیز. شخص ناجنس و ناقلا.
- ، مردم آزار. (لغات عامیانۀ جمال زاده)
- ولد (وَ لَ)
دهی است جزء دهستان حومه بخش صومعه سرا از شهرستان رشت. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)
- ولد (وَ)
فرزند. (منتهی الارب) (آنندراج) (اقرب الموارد). رجوع به ولد شود
- ولد
فرزند زای زی (گویش گیلکی) انگلیسی جوش جوشکاری، جمع ولد، فرزندان فرزندن: (عیسی خان گرجی ولد لوند خان و همایون خان ولد لوار صاب هر دو در قلعه الموت محبوس بودند)، جمع اولاد ولد. یا زاد و ولد. فرزندان متعدد. یا زاد و ولد کردن، بچه زادن تولید مثل کردن، یا ولد چموش. شخص ناجنس و ناقلا، مردم آزار. توضیح گاه در تداول آنرا (ولد الچموش) گویند. یا ولدسگ. تخم سگ زاده سگ (دشنامی است نظیر پدرسگ)، جمع ولد فرزندان
- ولد ((وَ لَ))
فرزند، پسر، جمع اولاد
- ولد
ابن، پس، پور، زاده، فرزند، نتیجه
متضاد: دختر
متضاد: دختر
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(وِ دَ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ ولید. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (ترجمان علامۀ جرجانی ترتیب عادل). رجوع به ولید شود
محل ولادت، محل زادن تولید شده و پرورده و زاییده شده تولید کننده، زاینده
((مُ وَ لَّ))
فرهنگ فارسی معین
تولید شده، زاییده، پدید آورده، شخص عجمی که در عرب پرورش یافته، کلام ساخته و بر بافته، لغت عجمی که عرب در کلام استعمال کند، لغتی که قدمت استعمال ندارد، مستحدث، جمع (برای کسان) مولدین
هزره، دزد
