معنی وروجک در لغت نامه دهخدا

بسیار محیل و تخس (به کودکان اطلاق شود). (فرهنگ فارسی معین). رجوع به وروروجک شود

معنی وروجک در فرهنگ فارسی معین

صفتی است برای کودکان، بازی گوش، شیطان

معنی وروجک - جستجوی لغت در جدول جو

وروجک

لغت نامه دهخدا

وروجک

فرهنگ لغت هوشیار

وروجک

فرهنگ فارسی معین

وروک

(فَ دَ شَ)

اقامت نمودن در جایی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) ، توانا گردیدن بر چیزی. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، خر زنخ بر روی ران ماده نهادن: ورک الحمار علی الاتان، زنخ خود بر سوی ران ماده نهاد خر. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، دولا کردن ورک خود راتا فرود آید. (ناظم الاطباء). ورک پیچیدن جهت فرود آمدن. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، بر پهلو خفتن گویا ورک خود را بر زمین نهادن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، بر برسوی ران کسی زدن. (منتهی الارب). زدن بر ورک فلان. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

وروروجک

(وَرْ وُ رو جَ)

در تداول، بسیار محیل و تخس. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به وروجک شود

لغت نامه دهخدا