- وتن (وُ تُ)
جمع واژۀ وتین. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). به معنی رگ دل، جمع واژۀ واتن. (المنجد). به معنی ثابت و پاینده در جای خود و آب روان. رجوع به واتن شود
معنی وتن - جستجوی لغت در جدول جو
- وتن (وُتْ تَ)
جمع واژۀ واتن. (ناظم الاطباء). رجوع به واتن شود
- وتن (فَ)
بر وتین کسی زدن. (ناظم الاطباء) (تاج المصادر بیهقی) (منتهی الارب) (آنندراج)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(پسرانه)
فرهنگ نامهای ایرانی
خوش اندام، نیرومند، خوش اندام، نام یکی از متحدان داریوش درحمله به مغان، نام پسر ویشتاسب پادشاه هخامنشی
بندها و رشته هایی در بدن که عضلات و استخوان ها را به هم پیوند می دهد
در ریاضیات ضلع رو به رو به زاویۀ قائمه در مثلث قائم الزاویه
در ریاضیات خطی که دو نقطه از محیط دایره را به هم وصل می کند و از قطر دایره کوچک تر است
زه کمان، چلّۀ کمان، چرم کمان، چرم گور، چرم گوزن
در موسیقی زه یا سیم ساز
در ریاضیات ضلع رو به رو به زاویۀ قائمه در مثلث قائم الزاویه
در ریاضیات خطی که دو نقطه از محیط دایره را به هم وصل می کند و از قطر دایره کوچک تر است
زه کمان، چلّۀ کمان، چرم کمان، چرم گور، چرم گوزن
در موسیقی زه یا سیم ساز
فتنه ها، فسادها، شورش ها، عذاب ها، آزمایش ها، گمراهی ها، عاشقها، جمع واژۀ فتنه
آتش خانۀ حمام، گلخن، گولخ، گلخان، گولخن، توشکان
در قالی بافی، نخ هایی که در طول قالی به کار می رود، تار
در قالی بافی، نخ هایی که در طول قالی به کار می رود، تار
ظرف بزرگ چینی یا سرامیکی در حمام برای شستن بدن در آن
مانند، نظیر، بان مثلاً پلوان، گله وان، دروان، دشتوان
مانند، نظیر، بان مثلاً پلوان، گله وان، دروان، دشتوان
(وَ نَ)
لغت نامه دهخدا
خلاف ورزی. (منتهی الارب) (آنندراج). مخالفت. (اقرب الموارد) ، ملازمهالغریم. (المنجد) (از اقرب الموارد)
(شُ تِ)
لغت نامه دهخدا
ناحیه ای در بلژیک (آنورس) ، سکنۀ آن 16900 تن، صنایع آن مکانیکی و نساجی. (از فرهنگ فارسی معین)
(تَ)
لغت نامه دهخدا
ده مخروبه ای است از بخش اترک شهرستان گنبدقابوس. واقع در سه هزارگزی باختر کرند. در موقع اسکان ایلات چند خانواده از تراکمۀ آتابای در این محل ساکن شده اند و فعلاً در اطراف آن بحالت چادرنشین بسر برده، زمستان به ارتفاعات آتمر میروند. دارای 400 تن سکنه میباشد. اهالی به کشاورزی و گله داری گذران میکنند. صنایع دستی زنان قالیچه بافی و نمدمالی است. راه فرعی به کرند دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)
(تُ تُ)
لغت نامه دهخدا
قومی از ژرمانی قدیم. آنان با سیمبرها به گل حمله بردند و توسط ماریوس، در اکس - آن - پروانس بسال 102 قبل از میلاد مغلوب و پراکنده شدند. (فرهنگ فارسی معین). منشاء این قوم آشکار نیست، شاید از اقوام آسیائی باشند که دو قرن قبل از میلاد در کنار دریای بالتیک سکونت کردند و با سیمبرها ابتدا گل و سپس ایتالیا را اشغال کردند. در قرن سوم قبل از میلاد پیته آس وجود آنان را در اطراف امبر اطلاع می دهد. در سال 113 قبل از میلاد با سیمبرها برخورد کردند... و در سال 102 قبل از میلاد در حوالی اکس و... بوسیلۀ ماریوس مغلوب و سپس متواری شدند و فقط نامی از آنان باقی مانده است. توچ (= دوچ) که نژاد ژرمن را بدان نامند. (از لاروس قرن بیستم)
پسوندیست که به آخر ریشه دستوری پیوندد و مصدر سازد: گری ستن گس ستن پیو ستن
کندن از ریشه درآوردن
فروختن
دوختن
سوختن، سوزاندن پرهای ریز مرغ پرکنده بر روی شعله