- وارث
کسی که از دیگری چیزی به ارث می برد، ارث برنده، میراث بر، از نام های خداوند
معنی وارث - جستجوی لغت در جدول جو
- وارث(رِ)
زیارت وارث، نام زیارت نامه ای در زیارت حضرت حسین بن علی علیه السلام. (مؤلف)
- وارث
ارث بر، میراث گیرنده، جمع آن ورثه است
- وارث((رِ))
ارث برنده
- وارث
ریگمند
- وارث
ارث بر، بازمانده، جانشین، خلف، قایم مقام، میراث خوار
متضاد: مورث
متضاد: مورث
- وارث
الوريث
- وارث
Inheritor
- وارث
héritier
- وارث
Erbe
- وارث
herdeiro
- وارث
heredero
- وارث
spadkobierca
- وارث
наследник
- وارث
спадкоємець
- وارث
وارث
- وارث
ทายาท
- وارث
ahli waris
- وارث
יורש
- وارث
相続人
- وارث
继承人
- وارث
mrithi
- وارث
erfgenaam
- وارث
varis
- وارث
উত্তরাধিকারী
- وارث
उत्तराधिकारी
- وارث
erede
- وارث
상속인
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(رِ)
لغت نامه دهخدا
سبزواری. شاعری بود فهمیده و سنجیده و در دور اکبری (اکبرشاه) بشهر دهلی رسیده:
چو بیدردانه آهی میکشی ای وارثی هر دم
تو عاشق نیستی بیهوده رسوا میکنی خود را.
(از تذکرۀ صبح گلشن)
چو بیدردانه آهی میکشی ای وارثی هر دم
تو عاشق نیستی بیهوده رسوا میکنی خود را.
(از تذکرۀ صبح گلشن)
(رِ)
لغت نامه دهخدا
اردبیلی. صاحب تذکرۀ صبح گلشن درباره او چنین آرد: وارثی اردبیلی متروکات شعراء سلف را خلفی وارث بوده و دیار سخن را خامۀ سنجیده طرازش بکمال آسانی پیموده:
از اوست:
وارثی را بارها گفتم که ترک عشق کن
پند من نشنید چندانی که دشمن کام شد.
بزندگیم کدام آرزو برآوردی
که باز روز پسین نخل ماتمم باشی.
(از تذکرۀ صبح گلشن ص 579)
از اوست:
وارثی را بارها گفتم که ترک عشق کن
پند من نشنید چندانی که دشمن کام شد.
بزندگیم کدام آرزو برآوردی
که باز روز پسین نخل ماتمم باشی.
(از تذکرۀ صبح گلشن ص 579)
