معنی هیذار - جستجوی لغت در جدول جو

هیذار

لغت نامه دهخدا

(هََ رَ)

بیهوده گوی بسیارسخن. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). هیذار

(بَ)

رجل بیذار و بیذاره، مرد بسیارگوی و افشاکننده راز. (منتهی الارب ذیل ب ذر). البذر و البنذار و البیذاره و البیذرانی و التبذار، مرد بسیارگوی، یقال: فلان هیذاره بیذاره، ای مهذار مبذر. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

قیذار

(قَ)

ابن اسماعیل پدر عرب است. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

غیذار

(غَ)

خر. ج، غیاذیر. (منتهی الارب) (آنندراج). الاغ. حمار. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

هیذام

(هََ)

بسیارخوار. (منتهی الارب) (آنندراج). اکول. (از اقرب الموارد) ، دلیر. (منتهی الارب) (آنندراج). شجاع. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

هیلار

مستشرق فرانسوی (1805-1895 میلادی)، مطالعات و تحقیقاتی درباره ادیان ملل شرق بعمل آورده، از آثار اوست: 1- بودا، 2- محمد و قرآن، (فرهنگ عمید)

لغت نامه دهخدا

هیصار

(هََ)

شیر بیشه. (منتهی الارب). اسد. هیصور و هصر و هیصار و هصار و مهصر و هصره و هاصر و هصوره و هصور و مهصار و مهصیرو هصر و هصر و مهتصر، به معنی شیر و اسد زیرا که شکار خود را میکشند و خرد میکند. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

هذار

(هََذْ ذا)

مرد بسیارسخن و بیهوده گوی. (منتهی الارب). هذیان گوی. (اقرب الموارد). رجوع به هذر شود

لغت نامه دهخدا

هیار

(هََ یْ یا)

رجل هیّار، مرد سست. (منتهی الارب). ضعیف. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

هیار

(هََ)

آنچه بیفتد و فرودریده شود. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج)