- هص (قُ)
افشردن. (تاج المصادر بیهقی) ، به پای سپردن چیزی را و شکستن. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، درنشاندن. (منتهی الارب). رجوع به هصهصه شود
معنی هص - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اِ تِ)
لغت نامه دهخدا
پیچیده شدن، ساعتی از شب. (آنندراج) (منتهی الارب) ، قسمتی از زمان مانند یکساعت گویند: مضی انو من اللیل. (ناظم الاطباء). ج، آناء. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (مهذب الاسماء) ، نیمۀ شب یا قریب به آن. (از اقرب الموارد)
(حَرْ رَ یِ هَِ)
لغت نامه دهخدا
زمینی است بنی قریطبن عبدبن کلاب راهص را و آنرا نعل راهص نیز نامند. (معجم البلدان)
بمعنی قلعۀ صوبه، و آن شهری میباشد که سلیمان بر آن مظفر گشت و باید دانست که این، آن حماه معروف نیست بلکه شهری دیگر است که موقعش به یقین قطعی معلوم نگشته است. (قاموس کتاب مقدس)
(اِ طِ)
لغت نامه دهخدا
از بیم دویدن و شتابی کردن. (منتهی الارب). گریختن و دویدن از بیم و شتافتن. (از ذیل اقرب الموارد از تاج). بلأصه. و رجوع به بلأصه شود
(بُ صُ)
لغت نامه دهخدا
مرد سطبر، تناور وسپید. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از ذیل اقرب الموارد). تناور. ج، بهاصل. (مهذب الاسماء)
(اِ)
لغت نامه دهخدا
برکندن جامه از تن و درباختن آنرا بقمار. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، ستورهای خرد چون بره و بزغاله ونیز جمع واژۀ ابهم. (آنندراج). جمع واژۀ ابهم. (ناظم الاطباء)
(بُ صُ)
لغت نامه دهخدا
بسیار سخت. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از ذیل اقرب الموارد) ، بیکدیگر متناسب یا شبیه بودن. با یکدیگر برازنده بودن: عروس و داماد و پدر و مادر و نوکر و آقا بهم می آیند، التیام پذیرفتن. سر زخم بهم آمدن. ملتثم شدن، چنانکه قرحه یا جراحتی، آرام گرفتن: دیشب چشمهایم بهم نیامد، منقبض شدن و بروی هم کشیده شدن، قهر کردن و آزرده شدن، غضبناک شدن، متنفر شدن، رنجیده شدن، مضطرب و پریشان شدن. (ناظم الاطباء)
(بُ)
لغت نامه دهخدا
چیزی، یقال: مااصبت منه بهصوصاً. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). قلیل از چیزی. (از ذیل اقرب الموارد)
(هََ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از بخش نور شهرستان آمل دارای 50 تن سکنه. آب آن از رودخانه و چشمه و محصول عمده اش برنج است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3)
(هََ صْ وَ رَ)
لغت نامه دهخدا
شیر بیشه. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). هصام. هصر. هصم. هصور. رجوع به این مدخل ها شود
(هََ / هََ صْ وَ)
لغت نامه دهخدا
شیر. (از اقرب الموارد) : و تحت ثیابه اسدٌ هصور، ای قوی. (منتهی الارب) : سلطان چون شیر هصور و فحل غیور بر عقب ایشان تا به حد هزاراسف رسید. (جهانگشای جوینی)
(قَلْ لَ)
لغت نامه دهخدا
کشیدن. (منتهی الارب). جذب. (از اقرب الموارد) ، خمانیدن. (منتهی الارب). اماله. (از اقرب الموارد) ، شکستن، پیچیدن چیز تر و تازه همچو شاخ درخت و مانندآن را بی جدایی، یا عام است. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، پیچیدن هر چیزی را. (منتهی الارب) ، به تیر زدن همباز را، شکستن شیر فریسۀ خود را. (از اقرب الموارد)
(اِمْ)
لغت نامه دهخدا
بر هم نشستن و محکم و استوار شدن سنگها. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). تراصف ثابت صخره ها. (المنجد)
چینه گونه ای دیوار با گل، گل چینه فشردن، نکوهیدن، در پیش شدن، شتابانیدن
