- هشوش (هََ)
شاه هشوش، گوسپندبسیارشیر. (از منتهی الارب). ثارّه باللبن، ناقه هشوش، شتر بسیارشیر. (از اقرب الموارد)
معنی هشوش - جستجوی لغت در جدول جو
- هشوش (هََ)
قبیله ای است از قبایل عرب فارس که از اعراب بر نجداند. مسکن آنها نواحی بندر هندیان از بلوک فلاحی است و معیشت آنها از گوسفند و مادیان و شتر و زراعت دیمی و زبانشان عربی است. (فارسنامۀ ناصری)
- هشوش
دلواپسی، نگرانی، تشویش، تحریک، وسوسه
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(قَ نَ سَ)
لغت نامه دهخدا
نرم و سست گردیدن نان. (منتهی الارب). سست گردیدن. (تاج المصادر بیهقی). شکننده گردیدن نان. (از منتهی الارب) ، سست و ضعیف گردیدن مرد. (اقرب الموارد)
(رُ)
لغت نامه دهخدا
شتر بسیارشیر. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، مرد جوانمرد باحیا. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
آخالخور آن که خوراک خوداز آخال فراهم آورد فربهی، آخالخوری، سودن خراشیدن، خشک شدن خشکیدن گیاه
