معنی هزربه - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

(خَرَ بَ)

آشفتگی سخن. (از ناظم الاطباء). سردرگمی سخن. (از منتهی الارب) ، یاوه گویی. (از منتهی الارب). عدم ارتباط کلام. (ناظم الاطباء)

(قَ)

سخن بسیار بسرعت گفتن. (منتهی الارب)

(هََ رَ قَ)

نوعی از بدترین خنده. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)

(هَِ رِ فَ)

شتر مادۀ کلانسال. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، گنده پیر. (منتهی الارب). عجوز. (اقرب الموارد). هزروفه

(هََ رَ فَ)

شتافتن. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

(قُ)

بریدن. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)

(رِ بَ)

تأنیث هارب. رجوع به هارب و هرب و هروب و هربان شود

(بِ)

نام یکی از خدایان کاسیت که جزء ترکیبی نام پادشاهان کاسیت بابل شده است، مانند: کاداشمن هاربه

(هََ رَ)

زمین تنگ. (منتهی الارب) ، تمام کسل. (اقرب الموارد). ج، هزرات: انه ذوهزرات و فیه هزرات، ای کسل تام. (اقرب الموارد)

یاوه گویی

مونث هارب

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما