- هدن (هَُدْ)
موضعی است به بحرین. (منتهی الارب) (معجم البلدان)
معنی هدن - جستجوی لغت در جدول جو
- هدن (هَِ)
فراخی و ارزانی سال. (منتهی الارب). خصب. (اقرب الموارد)
- هدن (هَُ)
صلح. (غیاث، از منتخب). رجوع به هدنه شود
- هدن (هَُ دُ)
جمع واژۀ هدنه. (منتهی الارب)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(هََ دَ)
لغت نامه دهخدا
اسب خنگ را گویند یعنی اسبی که موی او سفیدباشد. (برهان). ظاهراً برساختۀ فرقۀ آذرکیوان است. (حاشیۀ برهان چ معین). هدنگ. رجوع به هدنگ شود
(مُ دِ)
لغت نامه دهخدا
فرس مهدن، اسبی که تک خود را پنهان دارد. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
(هَُ نَ)
لغت نامه دهخدا
تن آسانی. (منتهی الارب) ، آرامش. آرام گرفتن. (مصادر اللغه زوزنی). سکون. (اقرب الموارد) ، آشتی و صلح. (منتهی الارب). مقابل نزاع. ضد منازعت. (یادداشت به خط مؤلف). مصالحه. ج، هدن. (اقرب الموارد) : با آنکه این هدنه ساخته بودند پیوسته در حدود اطراف ولایت منازعت میرفت. (فارسنامۀ ابن بلخی). سلطان نرم شد و بر سبیل هدنه و مصالحت بازگشت. (جهانگشای جوینی). اطراف آن کار بر ظاهرهدنه فراهم گرفت و با همدان آمد. (ترجمه تاریخ یمینی) ، (اصطلاح نظامی عربی) آتش بس موقت
پرده داری دربانی در خدایخانه یابتخانه، فرو هشتن جامه را پرده پرده بارگیر پرده کجاوه
جمع دهان، مخف دهان، دهان و فم و با لفظ شکستن و شستن و دوختن و باز کردن و واکردن و گشادن مستعمل، تنگ حوصله، غنچه، لعل، نون تنوین، صبح از تشبیهات اوست نفاق کردن
صلح کردن: (باآنکه این هدنه ساخته بودند پیوسته درحدود اطراف ولایت منازعت میرفت)
