معنی هجونه - جستجوی لغت در جدول جو

هجونه(قَ طَ)

لغت نامه دهخدا

جایی است آبادان (بهندوستان) بر کران بیابان. (حدود العالم) ، گیاه فروش. (آنندراج). و رجوع به پزشک شود

(قَ)

هجین گردیدن. (ناظم الاطباء) (آنندراج) (منتهی الارب) (از معجم متن اللغه). هجین بودن. (از اقرب الموارد) ، ناکس و فرومایه گشتن. (ناظم الاطباء) (آنندراج) (منتهی الارب) ، معیوب شدن کلام. داخل شدن عیب در کلام. (از اقرب الموارد) ، شعله ور نگردیدن با یک ضربه چخماق. (از اقرب الموارد) (از معجم متن اللغه). ان لها لهجنه. (از اقرب الموارد). هجنه. هجونه. هجان. (معجم متن اللغه)

لغت نامه دهخدا

هجینه

(هََ نَ)

مؤنث هجین. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). ج، هجن، هجائن، هجان. (اقرب الموارد). رجوع به هجین شود

لغت نامه دهخدا

هجویه

(هََ وی یَ / یِ)

هجو. هجونامه. شعری که در آن از کسی نکوهش کنندیا او را دشنام دهند. رجوع به هجو و هجونامه شود

لغت نامه دهخدا

همونه

(هَُ مْ مَ)

شهری است در نزدیکی وادی جمهور که در حوالی آن استخوان را دفن میکردند. (قاموس کتاب مقدس)