معنی هاره در لغت نامه دهخدا

دهی است از دهستان امیری بخش لاریجان شهرستان آمل، واقع در 18 هزارگزی شمال خاوری رینه. ناحیه ای است کوهستانی و سردسیر. دارای 150 تن سکنه میباشد که مازندرانی و فارسی زبانند. از چشمه مشروب میشود. محصولش غلات، لبنیات و گردو است. اهالی به کشاورزی و گله داری مشغولند. راه آن مالرو است. معدن زغال سنگ نیز دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)

معنی هاره در فرهنگ گویش مازندرانی

از توابع بالا لاریجان آمل، ببین

معنی هاره - جستجوی لغت در جدول جو

هاره

لغت نامه دهخدا

هاره

فرهنگ گویش مازندرانی

بهاره

(دخترانه)

آورنده بهار، منسوب به بهار، بهاری، متولد شده در بهار

فرهنگ نامهای ایرانی

هارا

(دخترانه)

کوهستان

فرهنگ نامهای ایرانی

ساره

(دخترانه)

سارا

فرهنگ نامهای ایرانی

خاره

(دخترانه)

خارا

فرهنگ نامهای ایرانی

بهاره

بهاری مثلاً لباس پاییزه، ویژگی زراعتی که حاصل آن در فصل بهار به دست می آید، ویژگی محصول کشاورزی کاشته شده در بهار مثلاً کشت پاییزه

فرهنگ فارسی عمید

ظهاره

رویۀ جامه

فرهنگ فارسی عمید

طهاره

(طُ رَ)

اسم لما یتطهر به من الماء. (کلیات ابی البقاء)

لغت نامه دهخدا

نهاره

(نَ رَ / رِ)

ناهاری. طعامی اندک که بدان ناشتا کنند. (برهان قاطع) (آنندراج) (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مهاره

(تَ)

زیرک شدن. (تاج المصادر بیهقی) (مصادر زوزنی) (از اقرب الموارد). زیرک و رسا گردیدن واستادی کردن. (آنندراج). مهر. مهور. مهار. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). و رجوع به مهارت و مهر شود
به روی کسی آشکار کردن کراهت را. (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). کسی را در روی به عنف بد گفتن. (تاج المصادر بیهقی). در روی بانگ کردن. (از منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

مهاره

(مِ رَ)

جمع واژۀ مهر. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). کره های اسب. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

صهاره

(صُ رَ)

گداخته از هر چیزی، هر پاره از پیه و مغز استخوان و مغز سر و جز آن، آفتاب پرست. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

سهاره

قلعۀ سهاره کوهی است عظیم بچهار فرسنگی فیروزآباد و عمارت این قلعه مسعودیان کردند و جایی سخت نیکوست و هوای آن سردسیر و آبهای خوش، و در میان آبادانیها است و خراب نمیتوان کرد که شبانکاره بدست گیرند و بزرگ جایی است و غله سالها بماند. (فارسنامۀ ابن البلخی چ سیدجلال الدین تهرانی ص 129). رجوع به جغرافیای غرب ایران ص 130 شود

لغت نامه دهخدا

شهاره

(شَ رَ)

از حصارهای صنعاء است در یمن. (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

عهاره

(دِ)

بنزد زن آمدن در شب جهت زنا و فجور. (ناظم الاطباء). به فجور نزد زن آمدن. (از آنندراج) (از اقرب الموارد). عهار. عهر. رجوع به عهار و عهر شود

لغت نامه دهخدا

ظهاره

(ظِ رَ)

ابره. رویه. مقابل بطانه و آستر و زیره: قباها را ظهارۀ پوشش کردند. (جهانگشای جوینی). ج، ظهائر

لغت نامه دهخدا

بهاره

(بَ رَ)

دهی از دهستان کوهمره سرخی است که در بخش مرکزی شهرستان شیراز واقع است و 118 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 7) ، اعتراض بی جاکردن. (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

بهاره

(بَ رَ / رِ)

گندم و غلات دیگر که در فصل بهار کارند. (فرهنگ فارسی معین). مقابل پائیزه... منسوب به بهار. بهاری: کشت بهاره. (فرهنگ فارسی معین).
- بهاره برای کسی کاشتن، وعده های بسیار به او دادن. (یادداشت بخط مؤلف).

لغت نامه دهخدا

ظهاره

رویه جامه ابره مقابل بطانه (آستر)، ابره رویه جامه، پوشلایه پشتیبان یافتن

فرهنگ لغت هوشیار

باره

قاعده و قانون

فرهنگ لغت هوشیار

بهاره

منسوب به بهار بهاری کشت بهاره. (مقابل کشت پاییزه)، گندم و غلات دیگر که در فصل بهار کارند

فرهنگ لغت هوشیار

زهاره

درخشندگی سپیدی

فرهنگ لغت هوشیار

جهاره

بلند آوازی اوگ گرفتن آوا، خوشنمایی

فرهنگ لغت هوشیار

صهاره

گداخته، پاره پیه پاره مغز، آفتاب پرست

فرهنگ لغت هوشیار

عهاره

جهمرزی، بد کاری، دزدیدن

فرهنگ لغت هوشیار

مهاره

مهارت در فارسی: هوشناسی آتاوی افزار مندی، فرهختکاری زبر دستی کار دانی

فرهنگ لغت هوشیار

نهاره

چیزی که مرد ناهار (گرسنه) بخورد (رشیدی) : طعام اندکی که بدان ناشتا کنند: (من دوش بکف داشتم آن زلف همه شب وز دو لب او کرده ام امروز نهاری) توضیح السامی فی الاسامی در معنی الهنه و السلفه و اللهجه (نهاری) را آورده

فرهنگ لغت هوشیار

زاره

غرش شیر، بیشه، بوستان، گله انبوه: اشتر و گوسپند گروه شتران، بیشه انبوه، چینه دان مرغ خرمگس

فرهنگ لغت هوشیار