معنی هائعه - جستجوی لغت در جدول جو

هائعه

لغت نامه دهخدا

هابعه

(بِ عَ)

مؤنث هابع. رجوع به هابع شود

لغت نامه دهخدا

هاجعه

(جِ عَ)

تأنیث هاجع. بشب خوابنده. ج، هجّع، هجوع، هواجع. جج، هواجعات. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

هائله

(ءِ لَ)

تأنیث هائل. هولناک. ترساننده. (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

هائفه

(ءِ فَ)

تأنیث هائف. رجوع به هائف شود، شتر ماده ای که از فرط عطش بسوی باد سموم روی آورد. (از اقرب الموارد). شتر تشنه که بسوی باد سموم دهان گشاده دارد. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

هائجه

(ءِ جَ)

تأنیث هائج، زمین خشک گیاه یا زردگیاه. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (آنندراج). زمینی که گیاه آن زرد یا خشک شده باشد. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

هالعه

(لِ عَ)

مؤنث هالع. شترمرغ ماده رمنده و درگذرنده. (ناظم الاطباء). النعامه هالع و هالعه، سریعه فی مضیها. نافره او حدیده. (اقرب الموارد) (معجم متن اللغه). ج، هوالع

لغت نامه دهخدا

هائع

(ءِ)

رجل هائع لائع، مرد بددل ترسنده و سست. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). مرد بددل و غردل. (از منتخب) (صراح) (غیاث اللغات) ، رجل جائع هائع، گرسنۀ سخت حریص. (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، رصاص هائع، ارزیز گداختۀ روان، لیل هائع، شب تاریک. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

هاعه

(عَ)

مؤنث هاع. رجوع به همین مدخل شود: امراه هاعه لاعه، زن جبان و ترسو و بددل و آزمند و جزع کننده

لغت نامه دهخدا