- نیکوکار
شخص درستکار و خوش رفتار و بخشنده
معنی نیکوکار - جستجوی لغت در جدول جو
- نیکوکار
منعم، خیرخواه، (ناظم الاطباء) خیر، بارّ، برّ، محسن، صالح، کریم، مفضل، (یادداشت مؤلف)، مقابل بدکار:
میر نیکوکار و میر حق شناس
مهربانتر میر و فرختر مهی،
منوچهری (دیوان ص 111)،
خدا عوض می دهد به او هم صحبتی پیغمبران نیکوکار را، (تاریخ بیهقی ص 310)، حجت خدا بود پیش او تا او بترساند ستمکاران را و بشارت دهد نیکوکاران را، (تاریخ بیهقی ص 308)، هیچکس از بنی اسراییل مجاهد و غازی نبود مگر یوشع و سخت نیکوکار بود، (قصص الانبیاء ص 129)، خدا کار نیکوکاران را ضایع نخواهد گذاشت، (قصص الانبیاء ص 84)، روی چون روز نیکوکاران و زلف چون شب گناهکاران، (سندبادنامه ص 212)،
تو نیکوکار باش و بد میندیش
بدی کردند و نیکی با تن خویش،
سعدی
میر نیکوکار و میر حق شناس
مهربانتر میر و فرختر مهی،
منوچهری (دیوان ص 111)،
خدا عوض می دهد به او هم صحبتی پیغمبران نیکوکار را، (تاریخ بیهقی ص 310)، حجت خدا بود پیش او تا او بترساند ستمکاران را و بشارت دهد نیکوکاران را، (تاریخ بیهقی ص 308)، هیچکس از بنی اسراییل مجاهد و غازی نبود مگر یوشع و سخت نیکوکار بود، (قصص الانبیاء ص 129)، خدا کار نیکوکاران را ضایع نخواهد گذاشت، (قصص الانبیاء ص 84)، روی چون روز نیکوکاران و زلف چون شب گناهکاران، (سندبادنامه ص 212)،
تو نیکوکار باش و بد میندیش
بدی کردند و نیکی با تن خویش،
سعدی
- نیکوکار
محسن، صالح، مفضل
- نیکوکار
بخشنده، خیر، درستکار، صالح، کریم، محسن، نکوکردار، نیک کنش، نیکوکردار
متضاد: بدکردار
متضاد: بدکردار
- نیکوکار
المتبرّع
- نیکوکار
Benevolent, Philanthropist
- نیکوکار
bienveillant, philanthrope
- نیکوکار
доброжелательный , филантроп
- نیکوکار
نیکوکار , نیکوکار
- نیکوکار
benevolente, filantropo
- نیکوکار
benevolente, filántropo
- نیکوکار
życzliwy, filantrop
- نیکوکار
بانی خیر، نیکوکار، با فضیلت
- نیکوکار
dermawan, filantropi
- نیکوکار
กรุณา , ผู้ใจบุญ
- نیکوکار
благодійний , філантроп
- نیکوکار
טוב לב , פִּילוֹנתרוֹפּ
- نیکوکار
慈悲深い , 慈善家
- نیکوکار
mwenye huruma, mfadhili
- نیکوکار
자비로운 , 박애주의자
- نیکوکار
hayırsever
- نیکوکار
দয়ালু , সমাজসেবক
- نیکوکار
दयालु , परोपकारी
- نیکوکار
benevolo, filantropo
- نیکوکار
wohlwollend, Philanthrop
- نیکوکار
welwillend, filantroop
- نیکوکار
仁慈的 , 慈善家
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
فعّال، (دهار)، خوش کار، (ناظم الاطباء)، آنکه خوب کار کند، (فرهنگ فارسی معین)، کاری، پرکار، نیکوکار، (ناظم الاطباء)، نیکوکردار، مقابل بدکار، (فرهنگ فارسی معین)
لطف، کرم، احسان، برّ، (السامی)، خوبی، مبرت، (یادداشت مؤلف)، خیر، کار خیر کردن، دستگیری: هرکه اخبار گذشتگان را بخواند ... بتواند دانست که نیکوکاری چیست ... و چیست که از مردم یادگار ماند، (تاریخ بیهقی)، تا بدان حد که سلاطین روزگار را در نیکوکاری بدو تشبیه کنند، (کلیله و دمنه)، علم به کردار نیک جمال گیرد که میوۀ درخت دانش نیکوکاری و کم آزاری است، (کلیله و دمنه)
(نِ)
لغت نامه دهخدا
نیکوکار. نکوکردار. خیّر. که خیر و نیکی به مردم رساند. محسن. که کار خوب کند. مقابل بدکار و بدکردار:
مر او را نکوکار زآن خواندند
که هرکس تن آسان از او ماندند.
فردوسی.
به جای نکوکار نیکی کنم
دل مرد درویش را نشکنم.
فردوسی.
مردی است سخاپیشه و مردی است عطابخش
با خلق نکوکار به کردار و به گفتار.
فرخی.
از عباد ملک العرش نکوکارترین
خوش خوئی خوش سخنی خوش نفسی خوش حسبی.
منوچهری.
نکوکار با چهرۀ زشت و تار
فراوان به از نیکوی زشت کار.
اسدی.
نکوکار و بادانش و داددوست
یکی رسم ننهد که آن نانکوست.
اسدی.
تو نکوکار باش تا برهی
با قضا و قدر چرا ستهی.
سنائی.
از پیش این رئیس نکوکار پاکزاد
افکنده سر چو خائن بدکار می روم.
خاقانی.
فلک را شیوه بدبختی است در کار نکوکاران
چو بختی بار بدبختی کش از مستی و حیرانی.
خاقانی.
چون شوم سوخته از خامی گفتار بدان
به نکوکارپناه آرم و او هست پناه.
خاقانی.
نکوکار مردم نباشد بدش
نورزد کسی بد که نیک آیدش.
سعدی.
قدیم نکوکار نیکی پسند
به کلک قضا در رحم نقش بند.
سعدی.
طریقت همین است کاهل یقین
نکوکار بودند و تقصیربین.
سعدی.
در زمان صحابه و یاران
آن بزرگان و آن نکوکاران.
اوحدی.
، عفیف. باعفت. مقابل بدکار به معنی بی عفاف و ناپاکدامن:
کس را به مثل سوی شما راه ندادم
گفتم که برآیید نکونام و نکوکار.
منوچهری.
گفتم ای زن که تو بهتر ز زنان باشی
از نکوکاران وز شرمگنان باشی.
منوچهری
مر او را نکوکار زآن خواندند
که هرکس تن آسان از او ماندند.
فردوسی.
به جای نکوکار نیکی کنم
دل مرد درویش را نشکنم.
فردوسی.
مردی است سخاپیشه و مردی است عطابخش
با خلق نکوکار به کردار و به گفتار.
فرخی.
از عباد ملک العرش نکوکارترین
خوش خوئی خوش سخنی خوش نفسی خوش حسبی.
منوچهری.
نکوکار با چهرۀ زشت و تار
فراوان به از نیکوی زشت کار.
اسدی.
نکوکار و بادانش و داددوست
یکی رسم ننهد که آن نانکوست.
اسدی.
تو نکوکار باش تا برهی
با قضا و قدر چرا ستهی.
سنائی.
از پیش این رئیس نکوکار پاکزاد
افکنده سر چو خائن بدکار می روم.
خاقانی.
فلک را شیوه بدبختی است در کار نکوکاران
چو بختی بار بدبختی کش از مستی و حیرانی.
خاقانی.
چون شوم سوخته از خامی گفتار بدان
به نکوکارپناه آرم و او هست پناه.
خاقانی.
نکوکار مردم نباشد بدش
نورزد کسی بد که نیک آیدش.
سعدی.
قدیم نکوکار نیکی پسند
به کلک قضا در رحم نقش بند.
سعدی.
طریقت همین است کاهل یقین
نکوکار بودند و تقصیربین.
سعدی.
در زمان صحابه و یاران
آن بزرگان و آن نکوکاران.
اوحدی.
، عفیف. باعفت. مقابل بدکار به معنی بی عفاف و ناپاکدامن:
کس را به مثل سوی شما راه ندادم
گفتم که برآیید نکونام و نکوکار.
منوچهری.
گفتم ای زن که تو بهتر ز زنان باشی
از نکوکاران وز شرمگنان باشی.
منوچهری
احسان، بخشش، کرم، نکوکرداری، نیک کنشی
متضاد: بدکرداری
متضاد: بدکرداری