معنی نیکونهاد در لغت نامه دهخدا

نیک نهاد. خوش فطرت. نیکوسرشت. (یادداشت مؤلف) :، شنید این سخن پیر نیکونهاد، بخندید کای یار فرخ نژاد.، سعدی.، گر قدر خود بدانی قربت فزون شود، نیکونهاد باش که پاکیزه جوهری.، سعدی.، غلامش به دست کریمی فتاد، توانگر دل و دست و نیکونهاد.، سعدی.، حافظ نهاد نیک تو کامت برآورد، جانها فدای مردم نیکونهاد باد.، حافظ

معنی نیکونهاد در فرهنگ واژه مترادف متضاد

خوش ذات، خوش فطرت، خوش قلب، نیک خلق، نیک سیرت، نیک فطرت، نیکوخصال، متضاد: بدنهاد

معنی نیکونهاد - جستجوی لغت در جدول جو

نیکونهاد

لغت نامه دهخدا

نیکونهاد

فرهنگ واژه مترادف متضاد

نیک نهاد

نیکوسرشت، خوش طینت

فرهنگ فارسی عمید

نیکوبنیاد

(بُ)

نکوبنیاد

لغت نامه دهخدا

نیکونهادی

(نِ / نَ)

خوش فطرتی. نیک نهادی

لغت نامه دهخدا

نیکوعهد

(عَ)

نیک عهد. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

نیکونام

نیک نام، (ناظم الاطباء) : بدنام نشوید و همگان نیکونام مانید، (تاریخ بیهقی ص 359)،
داد دختر به محرمی پیغام
تا بگوید به شاه نیکونام،
نظامی،
چه باید طبع را بدرام کردن
دو نیکونام را بدنام کردن،
نظامی

لغت نامه دهخدا

نیکونما

(رَ مَ / مِ)

نیکونمای. رجوع به نیکونمای شود

لغت نامه دهخدا

یک نهاد

(یَ / یِ نِ / نَ)

یک منش. بر یک سیرت و طبع. یک دل. متفق القرار. متفق الرأی. (یادداشت مؤلف).
- یک دل و یک نهاد، متفق الرأی. همدل و همزبان. صمیمی. متحد: بیعت عام کردند امیر باجعفر را (امیر جعفر احمد بن محمد بن خلف بن اللیث را) و کار بر او قرار گرفت و سپاه جمع شد از موالی و سرهنگان و آزادگان و سیستان همه یک دل و یک نهاد و تشویش از میانه برخاست. (تاریخ سیستان). و رجوع به همین ترکیب در ذیل یک دل شود.
- ، یک روی. بی ریا:
سرشت تن از چار گوهر بود
که با مرد هر چار درخور بود
یکی پرهنر مرد با شرم و داد
دگر کو بود یک دل و یک نهاد.
فردوسی.
کتایون بدانست کو را نژاد
ز شاهی بود یک دل و یک نهاد.
فردوسی.
- یک نهاد بودن، یکسان بودن. یک طرز و یک طور بودن.ثابت بودن:
چون نیست حال ایشان یکسان و یک نهاد
گاهی به سوی مغرب و گاهی به خاورند.
ناصرخسرو.
- ، یک روی و یک دل بودن:
به فکر و قول و زبان یک نهاد باش و مباش
به دل خلاف زبان چون پشیز زراندود.
ناصرخسرو.
، یک نوع. یک طرز. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

نیک نهاد

(نِ / نَ)

خوش فطرت. دارای فطرت نیک. (یادداشت مؤلف). نیک ضمیر. نیک سرشت. خوش طینت

لغت نامه دهخدا

دیونهاد

(وْ نِ / نَ)

دیوسرشت. دیوطبیعت. دیوصفت. شیطان صفت:
هرکه داد خرد نداند داد
آدمی صورت است و دیونهاد.
نظامی

لغت نامه دهخدا

نکونهاد

(نِنِ / نَ)

نکوطینت. نیکوسرشت:
نکودل است و نکوسیرت و نکومذهب
نکونهاد و نکوطلعت و نکوکردار.
فرخی

لغت نامه دهخدا

نیک نژاد

(نِ)

حسیب. باحسب. اصیل. گوهری. گهری. باگوهر. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

نیک نهادی

(نِ / نَ)

خوش طینتی. نیکوفطرتی. نیک نهاد بودن:
به جوانمردی و تشریف نوازی مشهور
به توانگردلی و نیک نهادی مشهود.
سعدی.
، بلاهت. بله. (از منتهی الارب) (یادداشت مؤلف). ساده لوحی

لغت نامه دهخدا

نیکونماز

(نَ)

نمازی. خوش نماز. که در نماز گزاردن کاهلی و غفلت نکند: با ستمکاری مردی نیکو صدقه و نماز بود. (تاریخ بیهقی ص 420)

لغت نامه دهخدا

نیکونمای

(رَ زْ / زِ)

خوش نما. که در نظر خوشایند است:
چنان کن که این عهد نیکونمای
در ابنای ما دیر ماند به جای.
نظامی

لغت نامه دهخدا

نیکوجهان

(یِ)

دهی است از بخش نیک شهر شهرستان چاه بهار. در 18هزارگزی جنوب نیک شهر، کنار جادۀ ایرانشهر به چاه بهار و در منطقۀ کوهستانی گرمسیری واقع است و 200 تن سکنه دارد. آبش از رودخانه، محصولش غلات، خرما، برنج و شغل اهالی زراعت است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا