معنی نیکومزاجی - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

(مِ)

نیکومزاجی. دارای مزاج سالم بودن، خوش خویی. خوش مشربی. (فرهنگ فارسی معین)

(مِ)

نیک مزاج. (فرهنگ فارسی معین). نیک محضر. خوش محضر. خوش مشرب

(مَ)

نیک معاشی. (فرهنگ فارسی معین)

(مِ)

خوش خوی. خوش مشرب. (ناظم الاطباء) ، آنکه دارای مزاج سالمی است. (فرهنگ فارسی معین)

دارای مزاج سالم بودن، خوش خویی خوش مشربی

دارای مزاج سالم بودن، خوش خویی خوش مشربی

آنکه دارای مزاج سالمی است، خوش خوی خوش مشرب

نیکسرشت نیکنهاد آنکه دارای مزاج سالمی است، خوش خوی خوش مشرب

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما