معنی نیکورفتار - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

(گُ)

نکوگوی. نیکوبیان. خوش گفتار

(رَ)

نیکوروش. که رفتاری خوب و پسندیده دارد. خوش رفتار

(نِ رَ)

نکوسیرت. نیکوروش. خوش رفتار. خلیق. مهربان

(نِ رَ)

نکورفتار بودن. رجوع به نکورفتار شود

(گُ)

خوش بیانی. فصاحت

(گُ)

نیکوگفتار. خوش بیان. نیکوسخن

(رَ)

خوش رفتاری

(نِ گُ)

نکوگوی. خوش سخن. نیکوکلام. که گفتاری خوش و پسندیده دارد

(نَ / نُو رَ)

نوبه پاآمده. نوقدم. (از آنندراج). کودکی که به تازگی راه رفتن را آموخته است. (ناظم الاطباء)

خوشرفتار و خلیق و مهربان

خوش بیان، خوش سخن، خوش کلام، خوش گفتار
متضاد: بدگفتار

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما