معنی نیکوخصلتی - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

(خَ لَ)

نیک خصلت بودن. خوش خویی

(نِ خَ / خِ لَ)

نکوخصلت بودن. رجوع به نکوخصلت شود

(خَ لَ)

نیک خصلت. نیکوخصال

(خِ)

نیکوخصال بودن. خوش خصلتی. نکوخصلتی:
جهان را همه ف تنه خویش گیر
به نیکوخصالی و شیرین زبانی.
فرخی

(خِ مَ)

نیک خدمتی. حسن خدمت. (یادداشت مؤلف) : حضرت اعلی در ازاء آن نیکوخدمتی ها وجوه چوپان بیگی را تصدق فرمودند. (عالم آرای عباسی از فرهنگ فارسی معین)

(خَ لَ)

خوش خوی. خوش ذات. (ناظم الاطباء). خوش خلق. (فرهنگ فارسی معین)

(نِ خَ / خِ لَ)

نکوسیرت. نکوسریرت. نکوسرشت

خوش خویی خوش خلقی

خوش خویی خوش خلقی

خوش خوی خوش خلق

نیکخوی خوش خوی خوش خلق

خوش خلق، خوشخو، نیک خصال، نیک خلق، نیک سیرت
متضاد: بدخصلت

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما