گیاهی است که بر درخت پیچد و به عربی عشقه گویند، (برهان قاطع) (از ناظم الاطباء)، لبلاب باشد که خود را بر درخت پیچاند، (از فرهنگ خطی)، نویچ، (فرهنگ فارسی معین)، عاشق سخت و مبرم، (ناظم الاطباء)
گیاهی است که بر درخت پیچد و به عربی عشقه گویند، (برهان قاطع) (از ناظم الاطباء)، لبلاب باشد که خود را بر درخت پیچاند، (از فرهنگ خطی)، نویچ، (فرهنگ فارسی معین)، عاشق سخت و مبرم، (ناظم الاطباء)
روشنایی دهنده، درخشان، نور دهنده ستاره، هر یک از نقطه های درخشان که شب در آسمان دیده می شود، جرم، نجم، تارا، کوکبه، نجمه، کوکب، اختر، ستار، استاره نیر اعظم: کنایه از خورشید
روشنایی دهنده، درخشان، نور دهنده سِتارِه، هر یک از نقطه های درخشان که شب در آسمان دیده می شود، جِرم، نَجم، تارا، کُوکَبِه، نَجمِه، کُوکَب، اَختَر، سِتار، اِستارِه نیر اعظم: کنایه از خورشید
نوک هر چیز نوک تیز مانند سوزن، خنجر و نشتر، در علم زیست شناسی عضوی از بدن حشرات گزنده از قبیل عقرب، زنبور و مار که زهر خود را به وسیلۀ آن داخل بدن انسان می کنند، در علم زیست شناسی چهار دندان نوک تیز جلوی دهان انسان، دو در بالا و دو در پایین، انیاب، دهان، کنایه از سخن گزنده
نوک هر چیز نوک تیز مانندِ سوزن، خنجر و نشتر، در علم زیست شناسی عضوی از بدن حشرات گزنده از قبیل عقرب، زنبور و مار که زهر خود را به وسیلۀ آن داخل بدن انسان می کنند، در علم زیست شناسی چهار دندان نوک تیز جلوی دهان انسان، دو در بالا و دو در پایین، انیاب، دهان، کنایه از سخن گزنده
بومادران. (ناظم الاطباء) (انجمن آرا). بوی مادران را گویند که عقرب از آن بگریزد. (آنندراج). گیاهی است که آنرا بوی مادران گویندو عقرب از آن بگریزد. (برهان). برنجاسپ. برنجاسف، چه بسیار بد. چه بسیار زشت. چه بسیار پلید. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) ، رمز است از ’الی آخر کلامه’، رمز است ’الی آخر الاّیه’ را. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا)
بومادران. (ناظم الاطباء) (انجمن آرا). بوی مادران را گویند که عقرب از آن بگریزد. (آنندراج). گیاهی است که آنرا بوی مادران گویندو عقرب از آن بگریزد. (برهان). برنجاسپ. برنجاسف، چه بسیار بد. چه بسیار زشت. چه بسیار پلید. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) ، رمز است از ’الی آخر کلامه’، رمز است ’الی آخر الاَّیه’ را. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا)
به معنی عدس باشد، در بروجرد، نوژو: نخود و نیژو به همه رساتیق مثل و مانند زرع بوده است، (تاریخ قم ص 119)، ضیعت های مال همدان گندم و جو و نیژو هشت درهم و دو دانگ، (تاریخ قم ص 121)
به معنی عدس باشد، در بروجرد، نوژو: نخود و نیژو به همه رساتیق مثل و مانند زرع بوده است، (تاریخ قم ص 119)، ضیعت های مال همدان گندم و جو و نیژو هشت درهم و دو دانگ، (تاریخ قم ص 121)