- نیح (فَ رَ)
خمیدن شاخ درخت. (از منتهی الارب). متمایل شدن شاخه. (از اقرب الموارد) (از متن اللغه). نیحان. (اقرب الموارد) (متن اللغه) ، درشت و سخت گردیدن استخوان پیر یا جوان بر اثر رطوبت. (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب)
معنی نیح - جستجوی لغت در جدول جو
- نیح (نَیْ یِ)
عظم نیح، استخوان سخت و قوی. (منتهی الارب). شدید صلب. (از متن اللغه)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(پسرانه)
فرهنگ نامهای ایرانی
راحت، معرب از عبری، نام پیامبری که به دستور خداوند کشتی بزرگی ساخت و یاران خود را از طوفان نجات داد، نام سوره ای در قرآن کریم
باد، هوای متحرک، حرکت شدید یا ضعیف هوا که در اثر اختلاف درجۀ حرارت و به هم خوردن تساوی وزن مخصوص در نقاط مختلف کرۀ زمین به وجود می آید
نوک هر چیز نوک تیز مانند سوزن، خنجر و نشتر، در علم زیست شناسی عضوی از بدن حشرات گزنده از قبیل عقرب، زنبور و مار که زهر خود را به وسیلۀ آن داخل بدن انسان می کنند، در علم زیست شناسی چهار دندان نوک تیز جلوی دهان انسان، دو در بالا و دو در پایین، انیاب، دهان، کنایه از سخن گزنده
روشنایی دهنده، درخشان، نور دهنده
ستاره، هر یک از نقطه های درخشان که شب در آسمان دیده می شود، جرم، نجم، تارا، کوکبه، نجمه، کوکب، اختر، ستار، استاره
نیر اعظم: کنایه از خورشید
ستاره، هر یک از نقطه های درخشان که شب در آسمان دیده می شود، جرم، نجم، تارا، کوکبه، نجمه، کوکب، اختر، ستار، استاره
نیر اعظم: کنایه از خورشید
زرداب، چرک، مادۀ سفید رنگی که از دمل و زخم بیرون می آید و مرکب از مایع سلول های مرده، باکتری ها و گلبول های سفید است، رم، ریم، سیم، سخ، شخ، وسخ، پیخ، پژ، فژ، کورس، کرس، کرسه، هو، هبر، بخجد، بهرک، خاز، درن، کلچ، کلخج، کلنج
(مَ)
لغت نامه دهخدا
تیر قمار که نصیب ندارد. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). تیر هشتم قمار. (مهذب الأسماء). تیر بدون نصیب. (از اقرب الموارد) ، تیری که به تیمن عاریت گیرند. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، تیر قمار که آن را یک حصه باشد. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
(سَ)
لغت نامه دهخدا
صید که از جانب چپ صیاد برآید، مروارید یا رشتۀ آن پیش از آنکه مروارید در آن کشیده باشند، پیرایه. (منتهی الارب) (آنندراج)
(اِ تِ)
لغت نامه دهخدا
نالیدن. (تاج المصادر بیهقی). رخیدن و دم برآوردن از مرض دمه و تاسه و جز آن. (منتهی الارب) (آنندراج). انوح. (ناظم الاطباء). رجوع به انوح شود، جمیع آنچه بر روی زمین است. (ناظم الاطباء)
(نَیْ یِ حَ)
لغت نامه دهخدا
بادی که به درازی باد دیگر وزد، به خلاف نسیجه که به عرض باد دیگر وزد. (از منتهی الارب). مقابله. (اقرب الموارد) (المنجد). رجوع به نسیجه و رجوع به تناوح شود، قوه. (متن اللغه)
پلشت خونریم، ریم چرک، زرداب زرد آب، ریم (چرک) بی آمیزش، خون ریم چرک پلشت
زیور، مروارید که به رشته نکشیده باشند، شکار که از چیگاه شکارگر درآید
