معنی نیارک - جستجوی لغت در جدول جو

نیارک

لغت نامه دهخدا

ضایعۀ تورم غده های لنفاوی به ویژه در کشالۀ ران یا زیر بغل که در اثر بیماری هایی مانند طاعون ایجاد می شود که بسیار دردناک است

فرهنگ فارسی عمید

یارک

مصغر یار، یار کوچک، پرده ای در شکم زن که بچه در آن قرار دارد و با بچه از شکم خارج می شود، بچه دان، مشیمه

فرهنگ فارسی عمید

نیارق

(رَ)

دهی است از بخش نمین شهرستان اردبیل. در 4 هزارگزی اردبیل و 10 هزارگزی جادۀ اردبیل به آستارا، در جلگۀ معتدل هوایی واقع و 2042 تن سکنه دارد. آبش از چشمه، محصولش غلات و حبوبات و شغل اهالی زراعت و گله داری و قالی بافی است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

نیاک

(نَیْ یا)

بسیار گاینده. (منتهی الارب) (آنندراج). سخت جماع کننده. (فرهنگ خطی). رجوع به نیک شود

لغت نامه دهخدا

نیار

جمع واژۀ نار، رجوع به نار شود

لغت نامه دهخدا

نیار

دهی است از دهستان کلخوران بخش مرکزی شهرستان اردبیل، در 4 هزارگزی اردبیل و 4 هزارگزی جادۀ اردبیل به تبریز، در جلگۀ معتدل هوایی واقع است و 2042 تن سکنه دارد، آبش از رودخانه، محصولش غلات و حبوبات، شغل اهالی زراعت و گله داری است، (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

یارک

(رَ)

مصغر ’یار’. و ’ک’ هم تحبیب را رساند و هم تصغیر را:
رفتند بجمله یارکانت
ببسیج تو راه را هلا هین.
ناصرخسرو.
آزرومندتر از شراب وصل نازکان و سودمندتر از رضاب لعل یارکان. (ترجمه محاسن اصفهان ص 12).
یارکی یافته ای درخور خویش
جهد آن کن که نکو داری یار.
؟

لغت نامه دهخدا

نیامک

(مَ)

میوه ای است که غلافی دارد مانند لوبیا. (لغات فرهنگستان)

لغت نامه دهخدا

نیازک

(نَ زِ)

جمع واژۀ نیزک. رجوع به نیزک شود: این جمادات بوجود آمد چو کوهها و کانها و ابر و برف... و نیازک وعصی و هاله. (چهارمقاله، از فرهنگ فارسی معین) ، در نجوم، به ستارگانی اطلاق شود که در آسمان به نظر سقوط میکنند. (از المنجد). قسمی از ثوانی نجوم که به صورت نیزه ای توهم شود. (یادداشت مؤلف)

جَمعِ واژۀ نیزک. رجوع به نیزک شود: این جمادات بوجود آمد چو کوهها و کانها و ابر و برف... و نیازک وعصی و هاله. (چهارمقاله، از فرهنگ فارسی معین) ، در نجوم، به ستارگانی اطلاق شود که در آسمان به نظر سقوط میکنند. (از المنجد). قسمی از ثوانی نجوم که به صورت نیزه ای توهم شود. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

نارک

(رِ)

دهی است از دهستان زیرکوه باشت و بابوئی بخش گچساران شهرستان بهبهان. در 34هزارگزی شمال شرقی گچساران و 12هزارگزی شمال جادۀ شوسۀ باشت به بهبهان، در ناحیۀ کوهستانی معتدل با هوای مالاریاخیزی واقع است و 300 تن سکنه دارد که از ایل بابوئی هستند. آبش از چشمه و محصولش غلات و لبنیات و شغل مردمش زراعت و حشم داری و صنایع دستی آنجا گلیم بافی و عبابافی است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6 ص 352)

لغت نامه دهخدا

پیارک

(رَ)

مرغی است مشابه بلبل در صورت و صوت لیکن سبزرنگ و خردتر از آن. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

خیارک

(رَ)

قسمی ورم و دنبل که در بن ران و زیر بغل پدید آید. (ناظم الاطباء). ورم و آماسی که در کش ران و بغل پیدا آید. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

خیارک

(رَ)

دهی است از بخش مرکزی شهرستان اردبیل، واقع در 18 هزارگزی شمال اردبیل و 11 هزارگزی شوسۀ مشکین شهر به اردبیل با 968 تن سکنه. آب آن از چشمه و رود کندات و راه آن مالرو و محل سکنای تیره ای ازایل شاهسون است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

یارک

(رَ)

از طبیب زادگان بلدۀ قزوین و در هرات ساکن بوده و گویند به کرم و حسن خلق موصوف آن دیار بوده است. این چند بیت از او انتخاب شد:
سگش از راه وفا از پی ما می آید
سگ اوئیم که ازراه وفا می آید.
#
چو عندلیب برد گل به آشیانۀ خویش
به دست خویش زند آتشی به خانه خویش.
چه کوتاه است شبهای وصال دلبران یارب
خدا از عمر ما بر عمر این شبها بیفزاید.
(آتشکده ص 229).
و در مجمع الخواص نیز آمده است: یارک قزوینی شخصی است درویش وافتاده و اوقات خود را به شاعری می گذراند. این مطلع ازوست:
پریشان خاطرم از کاکل و زلف پریشانش.
که آن سر می کند در گوش و این سر در گریبانش.
(مجمع الخواص 252)

لغت نامه دهخدا

یارک

(رَ)

بچه دان را گویند عموماً و به عربی مشیمه خوانند. (برهان) ، پوستی نازک که بر سر و روی بچه شتر پیچیده است و آن را به عربی سلامی گویند خصوصاً. (برهان) (آنندراج). بچه دان و آن را به تازی مشیمه خوانند. (جهانگیری) (رشیدی). یاره. سلی. پوست زاید که بروی بچۀ نوزاد آدمی و شتر بچه درکشیده. (از قاموس) (از صراح). پوست برکشیده بروی جنین. سلا. فق ء. فقأه. فاقیاء. هلابه. غساله السلی. ارخاء، فروهشته گردیدن یارک ناقه. ارخت الناقه، فروهشته شد یارک آن. استرخاء، فروهشته شدن یارک ناقه. استرخت الناقه، فروهشته گردیدن یارک آن. (منتهی الارب) ، نوعی از خوانندگی باشد که غلچهای بدخشان یعنی رندان و اوباشان آنجا کنند. (برهان). نوعی از خوانندکی اهل بدخشان. (انجمن آرا) (آنندراج). نوعی از گویندگی که غلچهای بدخشان کنند. (رشیدی) (جهانگیری)

لغت نامه دهخدا

نیاک

دهی است از دهستان بالا لاریجان بخش لاریجان شهرستان آمل، در 6هزارگزی خاور رینه و در منطقۀ کوهستانی سردسیری واقع است و 585تن سکنه دارد، آبش از چشمه، محصولش غلات و لبنیات، وشغل مردمش زراعت و گله داری است، زیارتگاهی به نام امام زاده حسن دارد، (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا