جدول جو
جدول جو

معنی نورالدوله - جستجوی لغت در جدول جو

نورالدوله
(رُدْ دَ لَ)
دبیس بن علی بن مزید الاسدی، مکنی به ابوالاعز و ملقب و مشهور به نورالدوله. دومین از امرای بنی مزید حله است، از 408 تا 474 هجری قمری امارت کرد. (از یادداشت مؤلف) (کامل ابن اثیر ج 9 ص 216) (الاعلام زرکلی ج 3 ص 13). و نیز رجوع به ابن خلدون ج 4 ص 277 و ابن خلکان ج 1 ص 230 شود
احمد بن ارسلان. چهارمین از امرای ایلک خانیۀ ترکستان شرقی است، پس از هارون بغراخان بن یوسف خضرخان به امارت رسید. (یادداشت مؤلف). رجوع به آل افراسیاب شود
دومین و چهارمین از خانان قرم است. بار اول از سال 871 تا 873 هجری قمری و دیگر بار از 878 تا 882 حکم رانده است. (یادداشت مؤلف)
دبیس ثانی. وی پنجمین امرای بنی مزید در حله است و از 501 تا 539 هجری قمری امارت کرد. (یادداشت مؤلف)
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از نورالله
تصویر نورالله
نورالله
(پسرانه)
نور و روشنایی و فروغ خداوند
فرهنگ نامهای ایرانی
نصرالدوله
(نَ رُدْ دَ / دُو لَ)
احمد بن مروان بن دوستک، مکنی به ابونصر و ملقب به نصرالدوله، سومین و بزرگترین امرای بنی مروان است، وی پس از برادرش منصور، به سال هجری قمری به امارت دیاربکر و میافارقین رسید و تا سال وفاتش (453 در میافارقین) حکمرانی کرد. (از الاعلام زرکلی ج 1 ص 241) (تاریخ الخلفاء ص 107) (اعلام المنجد) (تاریخ ادبیات ایران دکتر صفا ج 2 ص 373) (النجوم الزاهره ج 5 ص 69)
لغت نامه دهخدا
فخرالدوله
(فَ رُدْ دَ لَ)
گلپایگانی. یکی از نوادگان فخرالدوله گرشاسب بود و به امر حسام الدوله اردشیر او را در رود خانه بابل غرق کردند. رجوع به مازندران و استرآباد رابینو ص 195 از ترجمه فارسی شود
نماور بن بیستون (متوفی به سال 640 هجری قمری) از پادشاهان سلسلۀ پادوسبانان است. (از مازندران و استرآباد رابینو ترجمه فارسی ص 192). رجوع به پادوسبانان شود
لغت نامه دهخدا
فخرالدوله
(فَ)
دهی است از دهستان کوهپایۀ بخش حومه شهرستان بجنورد که در 15 هزارگزی شمال باختری بجنورد و 10 هزارگزی شمال راه شوسۀ بجنورد به مشهد قرار دارد. جایی کوهستانی سردسیر و دارای 450 تن سکنه است. آب آنجا از چشمه تأمین میشود. محصول عمده اش غلات، بنشن، انگور و شغل اهالی زراعت و مالداری است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیای ایران ج 9)
لغت نامه دهخدا
قمرالدوله
(قَ مَ رُدْ دَ لَ)
جعفر بن علی بن دواس. از مردم مصر بود که در طرابلس شام پرورش یافت. وی از شاعران شیرین سخن و خوش ذوق بود که در آهنگ و نوازش عود روشی تازه و نیکو داشت. رجوع به فوات الوفیات ج 1 ص 103 شود
لغت نامه دهخدا
ناصرالدوله
(صِ رُدْ دَ لَ)
بدربن حسنویه، مکنی به ابوالنجم دویمین امرای بنی حسنویۀ کردستان است. وی به سال 369 هجری قمری به امارت رسید. رجوع به طبقات سلاطین اسلام ص 125 شود
محمد بن ابراهیم بن سیمجور، مکنی به ابوالحسن یا ابوالحسین امیر قهستان. رجوع به ابوالحسین سیمجور در این لغت نامه شود
حسین الحمدانی، مکنی به ابوعلی از امرای بنی مرداس حلب است. وی به سال 450 امارت یافت. (از معجم الانساب ص 204)
لغت نامه دهخدا
نصیرالدوله
(نَ رُدْ دَ / دُو لَ)
رستم بن شهریاربن قارن مشهور به اصفهبد (اسپهبد) ملک الجبال و شاهنشاه غازی و ملقب به نصیرالدوله از امرای آل باوند است، بعد از پدرش اصفهبد حسام الدوله شهریار به پادشاهی مازندران رسید و مدتها با سلطان سنجر سلجوقی کشمکش داشت و سنجر با همه کوشش ها نتوانست بر وی غلبه کند، و بعد از مرگ سنجر از اوضاع آشفتۀ مملکت ایران استفاده کرد و قلمرو سلطنت خود راتا حدود بسطام و دامغان وسعت داد و تا سال 558 ه.ق. سلطنت کرد. (از تاریخ ادبیات در ایران دکتر صفا ج 2 ص 48). و نیز رجوع به تاریخ طبرستان ج 2 ص 86 شود
لغت نامه دهخدا
نورالله
(رُلْ لاه)
ساوه ای (قاضی...)، متخلص به نور. از شاعران قرن نهم هجری است. او راست:
دردا که ندارد خبر آن سیم بر از من
من بی خبر از خویشم و او بی خبر از من.
(از فرهنگ سخنوران) (صبح گلشن ص 557)
نصر پوری. از پارسی گویان هند است. او راست:
پیچ و تاب دردمن بر گوش دریا گر خورد
موج نتواند که بیند روی دریا بازپس.
رجوع به مقالات الشعراء ص 821 و فرهنگ سخنوران شود
لغت نامه دهخدا
نورالله
(رُ لْ لاه)
ابن شریف الدین عبدالله شوشتری. رجوع به قاضی نورالله شوشتری و نیز رجوع به الاعلام زرکلی ج 9 ص 30 و شهداءالفضیله ص 171 و امل الاّمل، ذیل منهج المقال ص 152 و روضات الجنات ص 730 و الذریعه ج 1 ص 391 و ج 2 ص 369 و ج 4 ص 53 و ج 7 ص 19 و مفتاح الکنوز ج 1 ص 28 و صبح گلشن ص 560 شود
لغت نامه دهخدا
تصویری از دارالدوله
تصویر دارالدوله
دارالدوله
پایتخت فرمانسرا
فرهنگ لغت هوشیار