معنی نهزم - جستجوی لغت در جدول جو

نهزم

لغت نامه دهخدا

باران نم نم
مه، بخار و مه غلیظ نزدیک به زمین که هوا را تاریک کند، بخار آب پراکنده در هوای نزدیک زمین، ماغ، ضباب، میغ، نژم

فرهنگ فارسی عمید

هزم

شکست دادن و پراکنده ساختن دشمن

فرهنگ فارسی عمید

نهزت

فرصت، وقت مناسب برای کاری، زمان، وقت

فرهنگ فارسی عمید

منهزم

شکست خورده، گریخته، در حالت مغلوبیت، با حالت شکست خورده، با حالت مقهور

فرهنگ فارسی عمید

ضهزم

(ضِ زِ)

ناکس و فرومایه. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

نهزت

(نُ زَ)

فرصت. (یادداشت مؤلف). نهزه. رجوع به نهزه شود، غنیمت. (یادداشت مؤلف). نهزه. رجوع به نهزه شود

لغت نامه دهخدا

نهزه

(نُ زَ)

فرصت. (منتهی الارب) (از متن اللغه) (اقرب الموارد). پروای کار. (منتهی الارب). ج، نهز، غنیمت. (منتهی الارب). اسم للشی ٔ الذی هو لک معرض، کالغنیمه. (متن اللغه). غارت. (ناظم الاطباء) ، گویند: هو نهزهالمختلس، ای صید لکل احد، طعمه و شکار هر کسی است. (از اقرب الموارد) (از متن اللغه)

فرصت. (منتهی الارب) (از متن اللغه) (اقرب الموارد). پروای کار. (منتهی الارب). ج، نُهَز، غنیمت. (منتهی الارب). اسم للشی ٔ الذی هو لک معرض، کالغنیمه. (متن اللغه). غارت. (ناظم الاطباء) ، گویند: هو نهزهالمختلس، ای صید لکل احد، طعمه و شکار هر کسی است. (از اقرب الموارد) (از متن اللغه)

لغت نامه دهخدا

نهام

(نَهَْ ها)

شیر بیشه. (منتهی الارب). اسد. (متن اللغه) (اقرب الموارد) ، میانۀ راه روشن. (منتهی الارب). طریق واضح. مهیع. (متن اللغه)

لغت نامه دهخدا

نهام

(نُ)

مرغی است یا جغد. (منتهی الارب). پرنده ای است شبه هام و گفته اند جغد است. (از اقرب الموارد) (از متن اللغه). یا نوعی پرنده و یا جغد نر. (از متن اللغه). ج، نهم، پارسای ترسایان که در کلیسا باشد. (منتهی الارب). راهب دیرنشین. (از اقرب الموارد) (از متن اللغه). ج، نهم. رجوع به نهامی شود

مرغی است یا جغد. (منتهی الارب). پرنده ای است شبه هام و گفته اند جغد است. (از اقرب الموارد) (از متن اللغه). یا نوعی پرنده و یا جغد نر. (از متن اللغه). ج، نُهُم، پارسای ترسایان که در کلیسا باشد. (منتهی الارب). راهب دیرنشین. (از اقرب الموارد) (از متن اللغه). ج، نُهُم. رجوع به نهامی شود

لغت نامه دهخدا

مهزم

(مُ هََ زْ زَ)

قصب مهزم، نی که شکسته و شکافته شده باشد. (از اقرب الموارد) ، سقاء مهزم، مشک که با خشکی برهم تا خورده باشد. (از اقرب الموارد). متهزم. و رجوع به متهزم شود

لغت نامه دهخدا

نهام

(نَ / نُ / نِ)

آهنگر. (منتهی الارب) (آنندراج). حداد. نهامی. (متن اللغه) (اقرب الموارد) ، درودگر. (منتهی الارب) (آنندراج). نجار. نهامی. (متن اللغه) (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تهزم

(تَ زَنْ نُ)

شکسته شدن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). شکسته شدن عصا. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، بانگ کردن رعد. (تاج المصادر بیهقی). بانگ کردن کمان و تندر و رعد. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، دریده گشتن مشک از خشکی. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

منهزم

(مُ هََ زِ)

از میان جنگ گریزنده و لشکر شکست خورده. (غیاث) (آنندراج). شکست خورده و شکسته شده و لشکر شکست خورده و مغلوب شده و فرارکرده. (از ناظم الاطباء). شکست خورده. به هزیمت شده. گریخته. شکسته (در جنگ). شکسته (سپاه). (یادداشت مرحوم دهخدا) :
طالب و صابر و بر سرّ دل خویش امین
غالب و قادر و بر منهزم خویش رحیم.
ابوحنیفه (از تاریخ بیهقی چ ادیب ص 389).
مال شد در جهان چو منهزمی
تا بر او یافت جود تو ظفری.
مسعودسعد.
وآنکه در آن دشت روی منهزمان دید
دیده اش مأخوذ علت یرقان است.
مسعودسعد.
اقوال پسندیده مدروس گشته... و حق منهزم. (کلیله و دمنه). او را منزعج و منهزم از آن خطه بیرون انداخت. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 301).
- منهزم ساختن، منهزم کردن. (ناظم الاطباء). شکست دادن.
- منهزم شدن، شکست خوردن و فرار کردن و مغلوب شدن. (ناظم الاطباء). شکست خوردن. (زمخشری) :
هر شاه کو ز لشکر تو منهزم شود
بسته ره هزیمتش از کوهسار باد.
مسعودسعد.
هر دو فرقه از هم متفرق و منهزم شدند. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 243).
شد منهزم از کمال عزت
آن را که جلال حیرت آمد.
حافظ.
- منهزم کردن، شکست دادن و غالب آمدن بر دشمن. (ناظم الاطباء).
- منهزم گردیدن، منهزم شدن. منهزم گشتن: قوه خرد منهزم گردد و بگریزد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 97).
، عصای شکافته و کفته شونده چندانکه آواز برآید از وی. (آنندراج). عصایی که با صدا شکسته شود. (ناظم الاطباء). رجوع به انهزام شود، چیزی که در آن از خلانیدن انگشت مغاک باشد. (ناظم الاطباء)