- نهد (نُ)
جمع واژۀ نهداء. (ناظم الاطباء)
معنی نهد - جستجوی لغت در جدول جو
- نهد (فِ دَ)
نهد. رجوع به نهد شود
- نهد (نَ)
نام طایفه ای است از اعراب. (از انساب سمعانی). قبیله ای است به یمن. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
- نهد (نَ / نِ)
نفقه و هزینه ای که در سفر هر یک از رفیقان برابر یکدیگر برآورند. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). هزینه و سهمی که به تساوی همرزمان هنگام مناهده و جنگ با دشمن بپردازند. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد) (از ابن اثیر). عون. (متن اللغه)
- نهد
هرچیز برآمده و مرتفع، پستان
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
مقابل نسیه، ویژگی خریدی که پول آن فی الحال داده شود، ظاهر ساختن عیوب یا محاسن کلام، جمع نقود، پول و بها، جدا کردن پول خوب از بد، سره کردن
نقد حال: زبان حال، سخن یا قصه که مناسب حال گوینده یا شنونده باشد، حسب حال
نقد حال: زبان حال، سخن یا قصه که مناسب حال گوینده یا شنونده باشد، حسب حال
نخواستن چیزی و ترک کردن آن، اعراض کردن از دنیا و به عبادت پرداختن، بی اعتنایی به دنیا، پرهیزکاری، پارسایی
نهادن، سرشت، طبیعت، برای مثال خدای عرش جهان را چنین نهاد «نهاد» / که گاه مردم شادان و گه بود ناشاد (رودکی - ۴۹۵) ، ضمیر، دل، سازمان، مؤسسه، بنیان، اساس، در علوم ادبی مسندٌالیه، روش، طرز، راه ورسم، مراسم، آیین، آداب، مقام، پایگاه، قرار، مواضعه
بافت
ادا کردن، پرداختن
بافت
ادا کردن، پرداختن
یوزپلنگ، پستانداری درنده و گوشت خوار، شبیه پلنگ ولی کوچک تر از آنکه بر روی پوست خود خال های فراوان دارد
(نَ)
لغت نامه دهخدا
پر از حوض و آوند و خنور، یا پر تا دو ثلث. (از منتهی الارب). حوض او اناء نهدان، حوض یا ظرفی که پرو لبالب باشد یا آب تا دوسوم آن رسیده باشد. (از اقرب الموارد) (از المنجد). حوض پرآب. (مهذب الاسماء)
(مُ نَهَْ هَِ)
لغت نامه دهخدا
امراءه منهد، زن بلند و برآمده پستان. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
(مُ هََ دد)
لغت نامه دهخدا
کوه شکسته و ویران شده از زلزله. (ناظم الاطباء).
- منهد گشتن، متزلزل و ویران شدن: تدارک اموری که نظام آن مبدد شده است و ارکان آن منهد گشته. (جهانگشای جوینی)
- منهد گشتن، متزلزل و ویران شدن: تدارک اموری که نظام آن مبدد شده است و ارکان آن منهد گشته. (جهانگشای جوینی)
(تَ راس س)
لغت نامه دهخدا
باد سرد برکشیدن. (تاج المصادر بیهقی). به غم و درد، نفس بیرون دادن. آه کشیدن. (از اقرب الموارد)
(نَ دَ)
لغت نامه دهخدا
مسکۀ سطبر. (منتهی الارب). زبدهالعظیمه. سرشیری که کلفت و قطور باشد. نهید. نهیده. نهد. (از متن اللغه)
کوش، تاب رنج، سختی، تاب و توان، فرجام -1 کوشیدن رنج بردن، کوشش رنج. توانایی کوشش
