- ننگیختن (لُ مَ)
نینگیختن. مقابل انگیختن. رجوع به انگیختن شود
معنی ننگیختن - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
واداشتن، تحریک کردن، شوراندن
پدید آوردن، نقش برجسته ساختن، زنده کردن دوباره
جنباندن از جای، به جنبش آوردن، برجهانیدن، بلندکردن
پدید آوردن، نقش برجسته ساختن، زنده کردن دوباره
جنباندن از جای، به جنبش آوردن، برجهانیدن، بلندکردن
انگیختن، واداشتن، تحریک کردن، شوراندن، پدید آوردن، نقش برجسته ساختن، زنده کردن دوباره، جنباندن از جای، به جنبش آوردن، برجهانیدن، بلندکردن
(نَ)
لغت نامه دهخدا
معیوب. زشت. (غیاث اللغات) (از برهان قاطع) (از جهانگیری) (ناظم الاطباء). عیب دار. (برهان قاطع) (آنندراج) (ناظم الاطباء) :
هست پاک و حلال و رنگین روی
نه حرام و پلید و ننگین روی.
سنائی.
، بدنام. (انجمن آرا). باننگ. مخفف ننگ گین. صاحب ننگ. (یادداشت مؤلف). دارای ننگ. رسوا. (فرهنگ فارسی معین) ، سرشکسته. (یادداشت مؤلف) ، ساده و برهنه. (آنندراج)
هست پاک و حلال و رنگین روی
نه حرام و پلید و ننگین روی.
سنائی.
، بدنام. (انجمن آرا). باننگ. مخفف ننگ گین. صاحب ننگ. (یادداشت مؤلف). دارای ننگ. رسوا. (فرهنگ فارسی معین) ، سرشکسته. (یادداشت مؤلف) ، ساده و برهنه. (آنندراج)
(کَ / کِ شُ دَ)
لغت نامه دهخدا
مخفف انگیختن. (آنندراج). رجوع به انگیختن شود، قسمی انگور. گلین بارماقی. (یادداشت مؤلف)
(گَ گِ رِ تَ)
لغت نامه دهخدا
انگیختن. انگیزاندن. رجوع به انگیختن شود.
- بینگیختن بر، تهییج کردن بر. (یادداشت مؤلف)
- بینگیختن بر، تهییج کردن بر. (یادداشت مؤلف)
(کَ / کِ شِ دَ)
لغت نامه دهخدا
جنباندن از جای. (برهان قاطع) (از هفت قلزم) (آنندراج) (ناظم الاطباء). جنبانیدن. (انجمن آرا). برجهانیدن. (آنندراج). بلند ساختن. برکشیدن. (برهان قاطع) (هفت قلزم) (از آنندراج) (ناظم الاطباء). به حرکت درآوردن:
تیغی بکشد منکر و میغی بنگیزد
آخر زپس اندر بهزیمت بگریزد.
منوچهری.
عزیمت سوی مشرق انگیختند
همه ره زر مغربی ریختند.
نظامی.
اشقر انگیخت شهریار جوان
سوی آن گرد شد چو باد روان.
نظامی.
- انگیختن گرد، برآوردن و بلند کردن آن. بپا کردن گرد:
بهر گوشه ای درهم آویختند
ز روی زمین گرد انگیختند.
فردوسی.
باران دوصدساله فروننشاند
این گرد بلا را که تو انگیخته ای.
(از کلیله و دمنه).
بیابانی از ریگ رخشنده زرد
که جز طین اصفر نینگیخت گرد.
نظامی.
و رجوع به گرد انگیختن شود.
- انگیختن لشکر، گرد کردن. فراهم کردن و آماده کردن آن. (از یادداشت مؤلف). گرد آوردن و به حرکت درآوردن لشکر:
یکی لشکری خواهم انگیختن
ابا دیو و مردم برآمیختن.
فردوسی.
تا چو شاه نحل شاه انگیخت لشکر، چشم خصم
صدهزاران چشمه شد چون خانه نحل از بکا.
خاقانی.
اگر غم لشکر انگیزد که خون عاشقان ریزد
من و ساقی بهم سازیم و بنیادش براندازیم.
حافظ.
و رجوع به لشکر انگیختن و لشکرانگیز شود.
تیغی بکشد منکر و میغی بنگیزد
آخر زپس اندر بهزیمت بگریزد.
منوچهری.
عزیمت سوی مشرق انگیختند
همه ره زر مغربی ریختند.
نظامی.
اشقر انگیخت شهریار جوان
سوی آن گرد شد چو باد روان.
نظامی.
- انگیختن گرد، برآوردن و بلند کردن آن. بپا کردن گرد:
بهر گوشه ای درهم آویختند
ز روی زمین گرد انگیختند.
فردوسی.
باران دوصدساله فروننشاند
این گرد بلا را که تو انگیخته ای.
(از کلیله و دمنه).
بیابانی از ریگ رخشنده زرد
که جز طین اصفر نینگیخت گرد.
نظامی.
و رجوع به گرد انگیختن شود.
- انگیختن لشکر، گرد کردن. فراهم کردن و آماده کردن آن. (از یادداشت مؤلف). گرد آوردن و به حرکت درآوردن لشکر:
یکی لشکری خواهم انگیختن
ابا دیو و مردم برآمیختن.
فردوسی.
تا چو شاه نحل شاه انگیخت لشکر، چشم خصم
صدهزاران چشمه شد چون خانه نحل از بکا.
خاقانی.
اگر غم لشکر انگیزد که خون عاشقان ریزد
من و ساقی بهم سازیم و بنیادش براندازیم.
حافظ.
و رجوع به لشکر انگیختن و لشکرانگیز شود.
جنبانیده، بلند ساخته بر کشیده، وا داشته تحریک شده، جهانیده، شورانیده
بدنام، رسوا، روسیاه، زشت، شرم آور، فضاحت بار، فضیح، قبیح، مفتضح
بلند کردن، شالوده ریختن، کسی را به قصد تنبیه به زیردست