معنی نفطویه - جستجوی لغت در جدول جو

نفطویه

لغت نامه دهخدا

فطریه

صدقه ای که طبق دستور شرع باید در غروب روز آخر ماه رمضان کنار گذاشته شود و در روز عید فطر به مستحقان داده شود، فطری

فرهنگ فارسی عمید

صفویه

فرقه ای از صوفیان، پیرو شیخ صفی الدین اردبیلی

فرهنگ فارسی عمید

افاویه

افواه، فم ها، دهان ها، جمع فم

فرهنگ فارسی عمید

نفایه

تیره و تاریک، تیره رنگ، تیرگی

فرهنگ فارسی عمید

نامویه

ویژگی زنی که فقط یک بار ازدواج کرده و میان او و همسرش نهایت مهر و محبّت برقرار باشد، زن وفادار و مهربان به شوهر

فرهنگ فارسی عمید

مفطومه

(مَ مَ)

مفطوم. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). رجوع به مفطوم شود

لغت نامه دهخدا

نیکویه

(وَ رِ)

دهی است جزء دهستان قاقازان بخش ضیأآباد شهرستان قزوین. در 30هزارگزی شمال ضیأآباد، 8هزارگزی راه عمومی و در منطقۀ کوهستانی سردسیری واقع و 1220 تن سکنه دارد. آبش از قنات و رودخانه، محصولش غلات، گاودانه، عدس، انگور، زردآلو، بادام، لبنیات، و شغل مردم زراعت و گله داری و صنایع دستی قالی، جاجیم و جوراب بافی است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1)

لغت نامه دهخدا

نفطخیز

(وْ بَ)

نفت خیز. رجوع به نفت خیز شود

لغت نامه دهخدا

نفطوره

(نُ رَ)

واحد نفاطیر. (از منتهی الارب). رجوع به نفاطیر شود

لغت نامه دهخدا

نفط سیه

(نَ طِ یَهْ)

رجوع به نفت سیه شود

لغت نامه دهخدا

نفیسیه

(نَ سی یَ)

نام یکی از فرق شیعه است، که منسوبند به نفیس غلام محمد بن امام علی النقی و معتقدند که امام زاده محمد برادر امام حسن عسکری و پسر امام علی النقی در حقیقت با پدرش امامت داشته تا در حین وفات سلاح و علوم و کتب و تمامی ودایع امامت را که محتاج الیه امت است به غلام نفیس نام خود که امین و موثق اوبوده است سپرده و وصیت نمود که بعد از وفات او به برادرش جعفر تسلیم نماید، نفیس نیز به وصیت عمل کرد وامامت به جعفر رسید. (از ریحانه الادب ج 4 ص 225)

لغت نامه دهخدا

نامویه

(یَ / یِ)

زنی را گویند که بغیر از یک شوهر ندیده و به مرد دیگر نرسیده باشد و میان او و شوهرش نهایت الفت و محبت و اتحاد باشد. (برهان قاطع) (از جهانگیری) (از آنندراج) (از انجمن آرا). زنی که یک شوهر بیش ندیده. زن مهربان به شوهر. (از ناظم الاطباء). و رجوع به فرهنگ رشیدی و انجمن آرا و آنندراج شود

لغت نامه دهخدا

نسطوریه

(نَ/ نُ ری یَ)

گروه پیرو نسطور. (ناظم الاطباء). گروهی از ترسا که در مذهب مخالفند باقی ترسایان راو ایشان اصحاب نسطورند که حکیمی بود در زمان مأمون و بروفق مذهب خود در انجیل تصرف کرده و قال اًن ّ الله واحد ذو اقانیم ثلاثه و هو بالرومیه نسطورس. (منتهی الارب) ، مذهب نسطور. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

حفصویه

(حَ یَ)

یکی از افاضل کتاب خراج. او اول کس است که در امر خراج تألیف کرد. و از کتب اوست: کتاب الخراج. کتاب الرسائل

لغت نامه دهخدا

نازویه

(یَ / وَیْهْ)

ابراهیم، مکنی به ابواسحاق نیشابوری، از مشاهیرعرفای قرن چهارم هجری و معاصر با المقتدر بالله عباسی است. نسبت طریقتی وی به شیخ ابوعثمان حیری موصول و سال وفاتش مجهول و قبرش در قبرستان بزرگ نیشابور مشهور و به جهت خوبی صوت و صورت به همین لقب ملقب بوده است. (از ریحانه الادب ج 4 ص 141 از نامۀ دانشوران)

لغت نامه دهخدا

نفاریه

(نُ یَ)

عفاریه نفاریه، منکر خبیث مارد. (از اقرب الموارد). چیز مهیب ترسناک. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

افاویه

(اَ)

جمع واژۀ افواه، جج فوه، بمعنی دهان و دندان و دیگ افزار و بوی افزار که از آن خوشبوی را نیکو نمایند و رنگ شکوفه وگونۀ آن و صنف هر چیز و گونۀ آن. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به افواه و فوه شود.

لغت نامه دهخدا

افطحیه

(اَ طَ حی یَ)

فطحیه. افطحی. فرقه ایست از شیعه که پیرو عبدالله افطح هستند. رجوع به خاندان نوبختی و حبیب السیر شود. مؤلف بیان الادیان، افطحیه را فرقه ای از شش فرقۀمجبره دانسته است. و رجوع به بیان الادیان ص 27 شود

لغت نامه دهخدا

نقطوی

منسوب به نقطه، پیرو فرقه نقطویه

فرهنگ لغت هوشیار

نفایه

نفایه در فارسی دور انداختنی آخال، نبهره ناسره هر چیز که بسبب فساد و پستی و بی قیمتی بدور انداخته شود، نبهره ناسره. همه گشته نفایه سیم و دغل آنکه گفتش خدای: بل هم اضل. (حدیقه. مد. 678)، جمع نفایات

فرهنگ لغت هوشیار

نفسیه

نفسیه در فارسی مونث نفسی روانی مونث نفسی، جمع نفسیات

فرهنگ لغت هوشیار

نبطیه

مونث نبطی

فرهنگ لغت هوشیار

نبویه

مونث نبوی

فرهنگ لغت هوشیار

مطویه

مونث مطوی

فرهنگ لغت هوشیار

فطریه

دانش سرشتی، ساو روزه گشا در تازی (زکاه الفطر)

فرهنگ لغت هوشیار

افاویه

جمع افواه، دهان ها، دارچین جمع افوه و جمع ال، جمع فوه. دهانها، داروهای خوشبو که در غذا ریزند توابل

فرهنگ لغت هوشیار

نامویه

نام برده نامزد، زنی که جزیک شوهربمرددیگری نرسیده ومیان او وشوی نهایت محبت باشد: صولت او در ان صف ناورد زن نامویه برکند از مرد. توضیح درجهانگیری پس ازمعنی فوق افزوده شده: (وآن رابهندی سهاگن گویند) درفرنظا. آمده: (درهندی سهاگن بمعنی زن شوهرداراست شرط دیگری نداردولفظ نامویه مرکب ازنا (نه) ومویه (زاری) است وبمعنی زنی که مویه نکرده و شوهرداراست و معنی شعراین است که ممدوح درجنگ زن شوهرداررابی شوهرمیکند)

فرهنگ لغت هوشیار