- نفسانیت(قَ کَ دَ)
نفسانی بودن. مقابل روحانیت
معنی نفسانیت - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(نَ)
لغت نامه دهخدا
منسوب به نفس. از نفس. (یادداشت مؤلف). رجوع به نفس شود، منسوب به نفس اماره. مقابل روحانی: متابعت وساوس شیطانی و موافقت هواجس نفسانی نمودی. (سندبادنامه ص 86).
چه خبر دارد از حقیقت عشق
پای بند هوای نفسانی.
؟
چه خبر دارد از حقیقت عشق
پای بند هوای نفسانی.
؟
نفسانیه در فارسی مونث نفسانی روانی مونث نفسانی: اعمال نفسانیه، جمع نفسانیات
نفسانی در فارسی روانی منسوب به نفس مربوط به نفس: پس جنباننده این جسم نخستین عقلی نبود و نه طبعی بلکه نفسانی بود. یا کیفیات نفسانی. حالاتی که در نفس انسانی جریان می یابد
جمع نفسانیه، روانی ها جمع نفسانیه مقابل بدنیات جسمانیات. توضیح 1 این اصطلاح بجای} امور نفسانیه {در زاد المسافرین ص 411 بکار رفته. توضیح 2 مجموعه احساسات افکار انفعالات و افعال مانند: خیال تذکار انتباه حکم غریزه اراده غم شادی خشم ترس امید یا یاس میل شهوت و امثال آن که منسوب و مربوط به روان (روح) هستند و حواس ظاهر از درک آنها ناتوانست وجدانیات کیفیات نفسانی خواطر
((نَ یّ))
فرهنگ فارسی معین
جمع نفسانیه (مجموعه احساسات، افکار، انفعالات و افعال که منسوب و مربوط به روح و روان هستند)
شهوانی، روانی، نفسانیات
