معنی نفائج - جستجوی لغت در جدول جو

نفائج(نَ ءِ)

لغت نامه دهخدا

(نَ ءِ)

جمع واژۀ نتیجه. رجوع به نتیجه شود، هم سن. هم سال. گویند: غنم فلان نتائج، فی سن واحده (اقرب الموارد) ، گوسپندان او هم سنّند. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

نسائج

(نَ ءِ)

جمع واژۀ نسیجه. رجوع به نسیجه شود

لغت نامه دهخدا

نفائض

(نَ ءِ)

شتران زمین طی کننده. (منتهی الارب) (از متن اللغه) ، شتران لاغر. (منتهی الارب) (المنجد) (از اقرب الموارد). و گفته اند شترانی که زمین درمی نوردند. (از اقرب الموارد) ، کسانی که سنگ اندازی نمایند خواه در پس آنها چیزی مکروه باشد خواه دشمن. (منتهی الارب) ، جمع واژۀ نفیضه، بمعنی گروهی که به جهت تجسس دشمن و خوف فرستند هر جانبی. (آنندراج) (از المنجد). رجوع به نفیضه شود

شتران زمین طی کننده. (منتهی الارب) (از متن اللغه) ، شتران لاغر. (منتهی الارب) (المنجد) (از اقرب الموارد). و گفته اند شترانی که زمین درمی نوردند. (از اقرب الموارد) ، کسانی که سنگ اندازی نمایند خواه در پس آنها چیزی مکروه باشد خواه دشمن. (منتهی الارب) ، جَمعِ واژۀ نفیضه، بمعنی گروهی که به جهت تجسس دشمن و خوف فرستند هر جانبی. (آنندراج) (از المنجد). رجوع به نفیضه شود

لغت نامه دهخدا

نفائس

(نَ ءِ)

ج نفیسه. رجوع به نفیسه و نیز رجوع به نفایس شود

لغت نامه دهخدا

نفائح

(نَ ءِ)

بوهای خوش. (غیاث اللغات) (آنندراج). جمع واژۀ نفیحه. رجوع به نفیحه شود

لغت نامه دهخدا

نفاج

(نَفْ فا)

متکبر، نازنده به آنچه که ندارد. (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از متن اللغه)