معنی نغزباف - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

(بِ وَ رَ دَ/ دِ)

غزل سرا. غزل پرداز. غزل گو

که ریز ببافد، که با تارهای باریک و فاصله بسیار کم ببافد، (از یادداشت مؤلف)،
پارچه یا فرش ریزبافته شده، ریزبافت، رجوع به ریزبافت شود

(دَ)

نخ ریس. نخ بافنده. نخاخ

(نَ)

لطیف. پرلطف. سخت لطیف. (یادداشت مؤلف) :
بگویش که من نامۀ نغزناک
فراز آوریده ستم از مغز پاک.
عنصری

(نَ)

شیرین کار. نغزپیشه، نغزباف. نغزبافت. خوش بافت:
خداوند آن جامۀ نغزکار
گران جامه زو تا بسی روزگار.
نظامی

(نَ)

خوشبوی. که بوئی خوش و مطلوب دارد:
ز هر باغی آرم گلی نغزبوی
ز هر گل گلابی درآرم به جوی.
نظامی

(نَ / نُو زَ)

بچه که تازه زبان باز کرده است. کودک که تازه به زبان آمده است. (یادداشت مؤلف)

(نَ فِ)

برآور! انزف. (از منتهی الارب). اسم فعل برای امر. گویند: نزاف ماءالبئر، یعنی برآور همه آن را. (از المنجد)

غزلسرا

آنکه نخ ریسدنخ بافنده نخ ریس

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما