- نغب (غُ)
آب دهن فروبردن. (زوزنی). فروبردن آب دهن را به حلق. (از منتهی الارب) (آنندراج). بلع کردن آب دهن را. (از اقرب الموارد) ، خوردن آب را. (از منتهی الارب) (آنندراج). گویند: نغب الطائر، حسا من الماء. (اقرب الموارد) (متن اللغه). ولایقال شرب. (متن اللغه) ، جرعه جرعه خوردن آب. (از تاج المصادر بیهقی) (منتهی الارب) (از آنندراج) (از متن اللغه) (از اقرب الموارد) ، چند جرعه خوردن از خنور. (از منتهی الارب). جرعه جرعه نوشیدن از آوند. (از ناظم الاطباء) (از متن اللغه)
