معنی نعس - جستجوی لغت در جدول جو

نعس

لغت نامه دهخدا

هوایی که در حال تنفس از بینی و دهان به ریه داخل و از آن خارج می شود، دم، عمل تنفس
زمان کوتاه
نفس عمیق: نفسی که هوا را به اعماق ریه برساند
نفس کشیدن: تنفس کردن، دم زدن

فرهنگ فارسی عمید

نفس

حقیقت هر چیز، جان، تن، جسد، شخص انسان، خون
نفس اماره: در فلسفه نفس شیطانی که انسان را به هواوهوس و کارهای ناشایسته وامی دارد
نفس لوامه: در فلسفه نفس ملامت کننده که انسان را از ارتکاب کارهای ناپسند ملامت می کند و از کردار زشت باز می دارد
نفس مطمئنه: در فلسفه قوۀ روحانی که خاص پیغمبران و پیشوایان دین و زهاد و پرهیزکاران است، وجدان آرام
نفس ناطقه: در فلسفه نفس ناطق، نفس انسانی

حقیقت هر چیز، جان، تن، جسد، شخص انسان، خون
نَفس اماره: در فلسفه نفس شیطانی که انسان را به هواوهوس و کارهای ناشایسته وامی دارد
نَفس لوامه: در فلسفه نفس ملامت کننده که انسان را از ارتکاب کارهای ناپسند ملامت می کند و از کردار زشت باز می دارد
نَفس مطمئنه: در فلسفه قوۀ روحانی که خاص پیغمبران و پیشوایان دین و زهاد و پرهیزکاران است، وجدان آرام
نَفس ناطقه: در فلسفه نفس ناطق، نفس انسانی

فرهنگ فارسی عمید

نبس

نبسه ها، فرزند فرزندها، نوه ها، فرزندزاده ها، جمع واژۀ نبسه

فرهنگ فارسی عمید

نحس

شوم، کسی که هر کجا پا بگذارد بدبختی و مصیبت پیدا شود، بدقدم، مشوم، میشوم، سبز قدم، نافرّخ، خشک پی، منحوس، شمال، بدشگون، نامیمون، بداغر، پاسبز، نامبارک، سبز پا، سیاه دست، مرخشه، بدیمن، شنار، تخجّم، بداختر
در احکام نجوم ویژگی برخی سیارات

شوم، کسی که هر کجا پا بگذارد بدبختی و مصیبت پیدا شود، بَدقَدَم، مَشوم، مَیشوم، سَبز قَدَم، نافَرُّخ، خُشک پِی، مَنحوس، شِمال، بَدشُگون، نامِیمون، بَداُغُر، پاسَبز، نامُبارَک، سَبز پا، سیاه دَست، مَرَخشِه، بَدیُمن، شَنار، تَخَجُّم، بداختر
در احکام نجوم ویژگی برخی سیارات

فرهنگ فارسی عمید

نعت

ویژگی، صفت، خصلت، ستایش، وصف کردن کسی یا چیزی به نیکی

فرهنگ فارسی عمید

نعم

نعمت ها، احسان ها، نیکی ها، بهره ها، مال ها، روزی ها، خوشی ها، جمع واژۀ نعمت

فرهنگ فارسی عمید

ناس

صد و چهاردهمین سورۀ قرآن کریم، مکی، دارای ۶ آیه، قل اعوذ
مردم، آدمیان
برگ خشک از نوع تنباکو که آن را نرم می کوبند و با اندکی آهک مخلوط می کنند و در جلو دهان میان لب و دندان می ریزند، نسوار

فرهنگ فارسی عمید