معنی نطاسی - جستجوی لغت در جدول جو

نطاسی

لغت نامه دهخدا

فراموش کننده، فراموش کار

(بِ)

بنطاسیه. معرب یونانی فنطاسیا. حس مشترک. (فرهنگ فارسی معین) (از ذخیرۀ خوارزمشاهی). بنطاسیه. مأخوذ از یونانی، حواس باطنی و یا همه حواس. (ناظم الاطباء). قوه متصرفه. (سیر حکمت در اروپا ص 267). بنطاسیا، یونانی فنطاسیا است و در ترجمه رسالۀ حی بن یقظان (نسخۀ کتاب خانه ملک) آمده: قوتی دیگر است که اندر اول خانه پیشین مغزنهاده است که او را ’حس مشترک’ گویند و بزبان یونانیان بنطاسیا گویند و اندریابندۀ محسوسها وی است. رجوع به مادۀ بعد شود. (حاشیۀ برهان قاطع چ معین)

لغت نامه دهخدا

بنطاسیه

(بَ یَ)

بلغت یونانی، حس مشترک را گویند. (برهان) (آنندراج). و رجوع به مادۀ قبل شود

لغت نامه دهخدا

ناسی

لقب قلمس است چون ماهها را فراموش می کرد، (از الانساب سمعانی)

لغت نامه دهخدا

ناسی

فراموش کننده، (مهذب الاسماء) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (غیاث اللغات)، فراموشکار، که فراموش می کند، که نسیان دارد، آنکه در قوم شمارش نکنند و بسیار فراموش کند، نسی، (از منتهی الارب)، آنکه درنگی می کنند و اهمال می کند در حج خانه خدا، (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

طاسی

موضعی است در خراسان، (معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

قنطاسیا

(قِ)

بر وزن و معنی بنطاسیا حس مشترک است. (برهان) (آنندراج). رجوع به بنطاسیا شود

لغت نامه دهخدا

نخاسی

(نَ / نِ)

نخّاس. برده فروش. فروشندۀ غلام و کنیز:
زآنکه پیراهن به دستش عاریه ست
چون به دست آن نخاسی جاریه ست
جاریه پیش نخاسی سرسری است
در کف او ازبرای مشتری است.
مولوی

لغت نامه دهخدا

نخاسی

(نَخْ خا)

برده فروشی. بنده فروشی، ستورفروشی. عمل نخاس. رجوع به نخاس شود

لغت نامه دهخدا

نحاسی

(نُ / نَ / نِ)

مسین. (ناظم الاطباء). از مس. از جنس مس. مسی، به رنگ مس. مسی رنگ

لغت نامه دهخدا

نواسی

(نَ)

دختر دختر (؟). (ناظم الاطباء)