- نسبی
دارای روند مقبول، دارای نسبیت
معنی نسبی - جستجوی لغت در جدول جو
- نسبی
مربوط به نسب، مقابل سببی، دارای قرابت و خویشاوندی مستقیم از طریق پدر و مادر
- نسبی(نَ سَ)
منسوب به نسب. (ناظم الاطباء) ، مقابل سببی.
- قرابت نسبی، خویشاوندی از طرف پدران، چون برادری وعموزادگی
- قرابت نسبی، خویشاوندی از طرف پدران، چون برادری وعموزادگی
- نسبی(نِ بی ی / نِ)
منسوب به نسبه. رجوع به نسبت و نسبه شود.
- شرکت نسبی. رجوع به همین ترکیب ذیل مدخل شرکت شود.
- صفت نسبی. رجوع به همین ترکیب ذیل مدخل صفت شود.
، اضافی. اعتباری. متضایف. متضایفه. (یادداشت مؤلف).
- امور نسبی، امور اعتباری
- شرکت نسبی. رجوع به همین ترکیب ذیل مدخل شرکت شود.
- صفت نسبی. رجوع به همین ترکیب ذیل مدخل صفت شود.
، اضافی. اعتباری. متضایف. متضایفه. (یادداشت مؤلف).
- امور نسبی، امور اعتباری
- نسبی
قرابت و خویشاوندی مستقیم و پدر مادری
- نسبی((نَ سَ))
منسوب به نسب
- نسبی
کمابیش
- نسبی
نسبيٌّ
- نسبی
Relative
- نسبی
relatif
- نسبی
شراکت پنجاه پنجاه
- نسبی
نسبتی
- نسبی
relativo
- نسبی
relativo
- نسبی
względny
- نسبی
относительный
- نسبی
відносний
- نسبی
relatief
- نسبی
เชิงสัมพันธ์
- نسبی
relativo
- نسبی
יחסי
- نسبی
相対的な
- نسبی
相对的
- نسبی
wa jamaa
- نسبی
상대적인
- نسبی
relatif
- نسبی
relativ
- نسبی
আপেক্ষিক
- نسبی
रिश्तेदार
- نسبی
relatif
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
نسبی بودن، یافرضیه نسبی فرضیه ایست که اینشتین آنرامعرفی کرده. درین فرضیه بجای فاصله بین اشیافاصله بین حوادث درنظرگرفته میشودوزمان وفضاباهم در آن دخیل هستند. این دستگاه متکی بروابط ریاضی است نه به اشیاوازنظرریاضی قابل تاییدمیباشد. توضیح نیوتن بدون وارسی دقیق نظریه قدیمی زمان ومکان مطلق را قبول کرده بودوعقیده داشت که جهان درزمان مطلق مستقل از پدیدارهایی که درآن رخ میدهدونیزدرمکان مطلق غیرقابل تغیریعنی فضای سه بعدی هندسه اقلیدس - که مستقل است ازاشیایی که درآن جای دارد - قرارگرفته است نیوتن معتقد بمفهوم مطلق ثالثی هم بودبدین نحوکه مقدار ماده راتغییرناپذیرمیدانست اعم ازاینکه آن درحالت سکون باشدیادرحال حرکت} اینشتین {بکلی منکرمطلقیتاین مفاهیم سه گانه است وآنهارانسبی واضافیمیداند. بر حسب این نظریه: اولا - زمان مطلق وقرارگرفت بالنتیجه مقارنه زمانی مطلق وجودندارد وزمان دردودستگاهی که بایکدیگرارتباطی نداشته باشد یکی نیست زیرادوامری که دریک دستگاه مثلادرزمین دریک زمان روی می دهدو یک ناظرکه درکره زمین جای داردمقارنه ظنها رابوسیله علایم بصری یاالکتریکی درمی یابد برای کسی که دردستگاه متحرک دیگری است و نسبت بزمین تغییرمکان می دهدازحیث زمان مقارن نیست. مثلافرض کنیم که درشکل مقابل ناظر نسبت به دوواقعه و که درزمین رخ میدهد درزمین دورمسافت مساوی نسبت به آن دو واقعه قرارگرفته باشدووقوع این واقعه راتوسط علایم بصری یاالکتریکیی که ازآن دو برمی خیزد وبایکدیگرمنطبق می شود درمی یابد البته این دو واقعه رازمانامقارن می داندامابرایمشاهده کننده که درکره متحرک دیگری قراردارد وقتی این دوواقعه مقارن خواهدبودکه درست در روی خط عمودی که از اخراج شده باشدقرار گیردلکن اگرباکره ای که درآن است نسبت به کره زمین تغییرمحل یافت یعنی مثلادر دیگراین دوواقعه متقارن نخواهدبودزیرا که چون مسافت میان و بیش ازمسافت بین و است نوریاعلامت الکتریکی نمی تواند این دومسافت مختلف رادرمدت مساوی طی کندباین ترتیب ظنچه برای یک تن مقارن است ممکن است برای دیگری مقارن نباشد، ازاینجانتیجه می گیریم که مقارنه زمانی و بالتبع زمان ازاموراضافی ونسبی است. ثانیا - مکان هم مطلق ومستقل ازآنچه درآن جای داردنیست بلکه تابع ماده ایست که در آنست وجهان درفضایی که اقلیدس وصف کرده است واقع نیست بلکه درفضایی کروی قرار گرفته است. ثالثا - جرم مطلق هم وجودندارد وجرم یک جسم بستگی داردبسرعت سیروحالت درونی ودرجه حرارت آن وبرحسب تغیرآنها می کند. باین نحوعلم مکانیک قدیمی درباره اجسامی که سرعت آنهاازسرعت حرکت ستارگان بیشترباشد صادق وقابل اعمال نیست. بنابراین دیگرقوه ای مانندجاذبه عمومی موجب گردش زمین بدورآفتاب نیست بلکه انحنا فضاعلت آنست وجذابیت خاصیت هندسی جهان است بدین وجه حرکات دوری ستارگان وانحراف اشعه نورانیی که از ستارگان نزدیک بخورشیدصادرمیشود بوسیله انحنا فضا تبیین می گردد. درجهان منحنی خط منحنیی که مسیرسیارات است کوتاه ترین فاصله است یعنی برخلاف آنچه درهندسه اقلیدس دیده ایم - که اقصرفاصله بین دونقطه خط مستقیم است - دراین هندسه اقصرفاصله میان دونقطه خط منحنی است. اینشتین ازمطالعات خودباین نتیجه میرسدکه جهان هرچندنامحدود است (یعنی ازحدودمتصورتجاوزمی کند) متناهی است. دراین جهان موجودی منحنی که بسرعت نور بجنبدبعدازچندبلیون سال بنقطه ای که از آنجاحرکت کرده استخواهدرسید. بااین نظریه وقایعی مانندبی نظمی های حرکت عطاردرا که بانظریه نیوتن تطبیق نمی شد، می توان تبیین کرد. علاوه برین درعکسهایی که هنگام کسوف کلی خورشیدازآسمان برداشته اندبخوبی دیده می شودکه اشعه نورانیی که ازستارگان برخاسته است درمجاورت خورشیدانحراف می پذیردواین آزمایش صحت نظریه اینشتین را تاییدمی کند
((نِ یَّ))
فرهنگ فارسی معین
نسبی بودن، نام فرضیه ای است که انشتین آن را معرفی کرد. در این فرضیه به جای فاصله بین اشیاء فاصله بین حوادث در نظر گرفته می شود و زمان و فضا با هم در آن دخیل هستند. این دستگاه متکی به روابط ریاضی است نه به اشیاء و از نظر ریاضی
