- نرمی
نرم بودن، کنایه از لطف و مهربانی، برای مثال اگر نادان به وحشت سخت گوید / خردمندش به نرمی دل بجوید (سعدی - ۱۲۹)
معنی نرمی - جستجوی لغت در جدول جو
- نرمی (نَ)
دهی است از دهستان دربقاضی بخش حومه شهرستان نیشابور، در 14هزارگزی جنوب شرقی نیشابور، در جلگۀ معتدل هوائی واقع است و 103 تن سکنه دارد. آبش از قنات، محصولش غلات، شغل اهالی زراعت است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)
- نرمی (نَ)
ملاست. (ناظم الاطباء). مقابل زبری. (یادداشت مؤلف) :
مبین نرمی پشت شمشیر تیز
گذارش نگر گاه خشم و ستیز.
اسدی.
پنجم ز ره دست بساوش که بدانی
نرمی و درشتی چو ز خر خار گران را.
ناصرخسرو.
، نعومت. رخاصت. (یادداشت مؤلف) :
تن خنگ بید ارچه باشد سپید
به تری و نرمی نباشد چو بید.
رودکی.
، مقابل خشکی. تری. تازگی. فرمان پذیری. انعطاف پذیری. مقابل سختی و خشکی، در ترکیباتی چون: نرمی انبان. نرمی چرم. نرمی عضلات. نرمی نان، لطافت. رقت. نازکی. مقابل کثافت:
هم اوبه نرمی باد و هم او به تیزی آب
هم او به جستن آتش هم او به هنگ تراب.
؟ (از حاشیۀ فرهنگ اسدی نخجوانی).
، صفا و همواری که بعد از حالت خشونت و ناهمواری حاصل شود. (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، همواری. جلا. (ناظم الاطباء). صاف و صیقلی بودن، رفق. (منتهی الارب) (مجمل). مداراه. (منتهی الارب). لطف. (مهذب الاسماء). ملایمت. (ناظم الاطباء). ارفاق. مرافقت. ملاینت. ملاطفت. مدارا. مدارات. خوش رفتاری. (یادداشت مؤلف). مقابل ستم و زور و جبر و تندی و خشونت:
به نرمی بسی چیز کردن توان
که بستم ندانی بکردن تو آن.
ابوشکور.
به نرمی برآردبسی چیز مرد
که آن برنیاید به جنگ و نبرد.
ابوشکور.
به هیچ روی تو ای خواجه برقعی نه خوشی
به گاه نرمی گوئی که آبداده تشی.
منجیک.
چو کارت به نرمی نگردد نکوی
درشتی کن آنگاه و پس رزم جوی.
فردوسی.
که تندی و تیزی نیاید به کار
به نرمی برآید ز سوراخ مار.
فردوسی.
بردار درشتی ز دل خصم به نرمی
کز دنبه به نضج آید ای دوست مغنده.
عسجدی.
به نرمی چو کاری توان برد پیش
درشتی مجوئید زاندازه بیش.
اسدی.
هم از نرمی بسی دل رام گردد
ز تندی پخته ها بس خام گردد.
ناصرخسرو.
گرفته کینه و مهرت به نرمی و تیزی
همی کشید عنان و مهار آتش و آب.
مسعودسعد.
من کرده درشتی و تو نرمی
از من همه تندی از تو گرمی.
نظامی.
درشتی و نرمی به هم در به است
چو رگزن که جراح و مرهم نه است.
سعدی.
به نرمی چو حاصل نگردد مراد
درشتی ز نرمی در آن حال به.
؟
، ادب. آهستگی:
چنین است گردندۀ گوژپشت
چو نرمی نمودی بیابی درشت.
فردوسی.
نخستین به نرمی سخنگوی باش
به داد و به کوشش بی آهوی باش.
فردوسی.
چو نزدش بوی بسته کن چشم و گوش
بر او جز به نرمی زمانی مکوش.
اسدی.
به نرمی گفت کای مرد سخنگوی
سخن در مغز تو چون آب در جوی.
نظامی.
، بردباری. صبر. حوصله. (ناظم الاطباء). آهستگی. بی شتابی. تأنی. آرامی. (یادداشت مؤلف).
- نرمی نمودن، ملایمت کردن. بردباری نمودن. با صبر و حوصله کاری کردن. (ناظم الاطباء).
، کندی. آهستگی. بی شتابی:
چون تک اندیشه به گرمی رسید
تندرو چرخ به نرمی رسید.
نظامی.
، آهستگی. تدبیر. چاره گری:
به نرمی ظفر جوی بر خصم جاهل
که که را به نرمی کند پست باران.
ناصرخسرو.
دست چون ماند به زیر سنگ سخت
جز به نرمی کی توان بیرون کشید.
مسعودسعد.
چو شاید گرفتن به نرمی دیار
به پیکار خون از سپاهی مبار.
سعدی.
، رقت. نازکی.
- نرمی دل، رأفت. مهربانی:
درشتی دل شاه و نرمی دلش
ندانی هویدا کند حاصلش.
دقیقی یا عنصری.
، لینت. روانی. (یادداشت مؤلف) ، سلاست. (یادداشت مؤلف). روانی. همواری: همچنانکه گردون کشان و خراس بانان جایگاه گردش چوب گردون و میل خراس را به روغن چرب کنند تا حرکت آن به نرمی بود. (ذخیرۀ خوارزمشاهی) ، سهولت. آسانی. آسایش. مقابل سختی. ضد سختی. (یادداشت مؤلف) :
جز ایشان را که رخت از چشمه بردند
ز نرمی ها به سختی ها سپردند.
نظامی
مبین نرمی پشت شمشیر تیز
گذارش نگر گاه خشم و ستیز.
اسدی.
پنجم ز ره دست بساوش که بدانی
نرمی و درشتی چو ز خر خار گران را.
ناصرخسرو.
، نعومت. رخاصت. (یادداشت مؤلف) :
تن خنگ بید ارچه باشد سپید
به تری و نرمی نباشد چو بید.
رودکی.
، مقابل خشکی. تری. تازگی. فرمان پذیری. انعطاف پذیری. مقابل سختی و خشکی، در ترکیباتی چون: نرمی انبان. نرمی چرم. نرمی عضلات. نرمی نان، لطافت. رقت. نازکی. مقابل کثافت:
هم اوبه نرمی باد و هم او به تیزی آب
هم او به جستن آتش هم او به هنگ تراب.
؟ (از حاشیۀ فرهنگ اسدی نخجوانی).
، صفا و همواری که بعد از حالت خشونت و ناهمواری حاصل شود. (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، همواری. جلا. (ناظم الاطباء). صاف و صیقلی بودن، رفق. (منتهی الارب) (مجمل). مداراه. (منتهی الارب). لطف. (مهذب الاسماء). ملایمت. (ناظم الاطباء). ارفاق. مرافقت. ملاینت. ملاطفت. مدارا. مدارات. خوش رفتاری. (یادداشت مؤلف). مقابل ستم و زور و جبر و تندی و خشونت:
به نرمی بسی چیز کردن توان
که بستم ندانی بکردن تو آن.
ابوشکور.
به نرمی برآردبسی چیز مرد
که آن برنیاید به جنگ و نبرد.
ابوشکور.
به هیچ روی تو ای خواجه برقعی نه خوشی
به گاه نرمی گوئی که آبداده تشی.
منجیک.
چو کارت به نرمی نگردد نکوی
درشتی کن آنگاه و پس رزم جوی.
فردوسی.
که تندی و تیزی نیاید به کار
به نرمی برآید ز سوراخ مار.
فردوسی.
بردار درشتی ز دل خصم به نرمی
کز دنبه به نضج آید ای دوست مغنده.
عسجدی.
به نرمی چو کاری توان برد پیش
درشتی مجوئید زاندازه بیش.
اسدی.
هم از نرمی بسی دل رام گردد
ز تندی پخته ها بس خام گردد.
ناصرخسرو.
گرفته کینه و مهرت به نرمی و تیزی
همی کشید عنان و مهار آتش و آب.
مسعودسعد.
من کرده درشتی و تو نرمی
از من همه تندی از تو گرمی.
نظامی.
درشتی و نرمی به هم در به است
چو رگزن که جراح و مرهم نه است.
سعدی.
به نرمی چو حاصل نگردد مراد
درشتی ز نرمی در آن حال به.
؟
، ادب. آهستگی:
چنین است گردندۀ گوژپشت
چو نرمی نمودی بیابی درشت.
فردوسی.
نخستین به نرمی سخنگوی باش
به داد و به کوشش بی آهوی باش.
فردوسی.
چو نزدش بوی بسته کن چشم و گوش
بر او جز به نرمی زمانی مکوش.
اسدی.
به نرمی گفت کای مرد سخنگوی
سخن در مغز تو چون آب در جوی.
نظامی.
، بردباری. صبر. حوصله. (ناظم الاطباء). آهستگی. بی شتابی. تأنی. آرامی. (یادداشت مؤلف).
- نرمی نمودن، ملایمت کردن. بردباری نمودن. با صبر و حوصله کاری کردن. (ناظم الاطباء).
، کندی. آهستگی. بی شتابی:
چون تک اندیشه به گرمی رسید
تندرو چرخ به نرمی رسید.
نظامی.
، آهستگی. تدبیر. چاره گری:
به نرمی ظفر جوی بر خصم جاهل
که که را به نرمی کند پست باران.
ناصرخسرو.
دست چون ماند به زیر سنگ سخت
جز به نرمی کی توان بیرون کشید.
مسعودسعد.
چو شاید گرفتن به نرمی دیار
به پیکار خون از سپاهی مبار.
سعدی.
، رقت. نازکی.
- نرمی دل، رأفت. مهربانی:
درشتی دل شاه و نرمی دلش
ندانی هویدا کند حاصلش.
دقیقی یا عنصری.
، لینت. روانی. (یادداشت مؤلف) ، سلاست. (یادداشت مؤلف). روانی. همواری: همچنانکه گردون کشان و خراس بانان جایگاه گردش چوب گردون و میل خراس را به روغن چرب کنند تا حرکت آن به نرمی بود. (ذخیرۀ خوارزمشاهی) ، سهولت. آسانی. آسایش. مقابل سختی. ضد سختی. (یادداشت مؤلف) :
جز ایشان را که رخت از چشمه بردند
ز نرمی ها به سختی ها سپردند.
نظامی
- نرمی
نرم بودن، یانرمی گوش. نرمه گوش، مهربانی لطف. یابه نرمی. بامهربانی: اگرنادان بوحشت سخت گوید خردمندش بنرمی دل بجوید. (گلستان. قر. 127)
- نرمی ((نَ))
ملایمت، بردباری
- نرمی
اکناع
- نرمی
لینت، سستی، صافی، رفق، مهربانی، نرم خویی
متضاد: سختی
متضاد: سختی
- نرمی
نعومةً
- نرمی
Gentleness, Mushiness, Pulpiness, Silkiness, Slickness, Smoothness, Softness, Squishiness, Tenderness
- نرمی
douceur, mollesse, pulposité, soyeux, moelleux, tendresse
- نرمی
dulzura, blandura, pulposidad, sedosidad, suavidad, ternura
- نرمی
suavidade, maciez, polpudez, sedosidade, ternura
- نرمی
delikatność, miękkość, miąższowość, jedwabistość, gładkość
- نرمی
нежность , мягкость , мякоть , шелковистость , гладкость , гладкость , мягкость , нежность
- نرمی
м'якість , м'якість , м’якість , шовковистість , гладкість , м'якість , м'якість , ніжність
- نرمی
zachtheid, zijdezachtheid, gladheid, tederheid
- نرمی
لطافت، ملایمت، نرمی، تساهل، ملاطفت
- نرمی
نرمی , نرمی , ریشمی پن , نرم ہونا
- نرمی
ความอ่อนโยน , ความนุ่มนวล , เนื้อนุ่ม , ความเนียนเหมือนผ้าไหม , ความลื่นไหล , ความเรียบ , ความอ่อนนุ่ม , ความนุ่มนวล , ความนุ่มนวล
- نرمی
רַכּוּת , רַךְ , עֲסִיסִיּוּת , מַרְגְּלוּת , חַלָקוּת , חֶלָקוּת , רַכוּת , רַכּוּת
- نرمی
優しさ , 柔らかさ , 果肉感 , 絹のような滑らかさ , 滑らかさ
- نرمی
温柔 , 软糯 , 果肉感 , 丝滑 , 光滑 , 平滑 , 柔软 , 柔软性
- نرمی
upole, laini, unyenyekevu, ulaini wa hariri, ulaini
- نرمی
부드러움 , 과육의 질감 , 매끈함 , 말랑함
- نرمی
Sanftheit, Weichheit, Saftigkeit, Seidigkeit, Glätte, Zärtlichkeit
- نرمی
kelembutan, kelembutan sutra, kelicinan, kelancaran
- نرمی
কোমলতা , নরম , কোমলতা , মসৃণতা , মসৃণতা , কোমলতা , নরমপন , কোমলতা
- نرمی
कोमलता , मुलायमता , रेशमीपन , चिकनापन , चिकनापन , नरमता , नरमता , कोमलता
- نرمی
dolcezza, morbidezza, polposità, setosità, lucentezza, tenerezza
- نرمی
nazlılık, yumuşaklık, hamurluluk, ipeksi, kayganlık, pürüzsüzlük, hassaslık
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(نَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان ملایعقوب بخش مرکزی شهرستان سراب، در 17هزارگزی جنوب شرقی سراب در ناحیۀ کوهستانی معتدل هوائی واقع است و 679 تن سکنه دارد. آبش از چشمه و رودخانه، محصولش غلات و حبوبات، شغل اهالی زراعت و گله داری و قالی بافی است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)
بملایمت بارامی. یا بنرمی جواب دادن، بملایمت پاسخ گفتن: (خان و مان را لاله بر باد از عتابش میدهد گل بنرمی در صف خوبان جوابش میدهد) (واله هروی. آنندراج) یا بنرمی حرف زدن (سخن گفتن)