- نبهاء (نُ بَ)
جمع واژۀ نبه. رجوع به نبه شود، جمع واژۀ نبه، بمعنی فطن و زیرک و ذونباهه. رجوع به نبه شود
معنی نبهاء - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(نُ / نِ)
لغت نامه دهخدا
مقدار. اندازه. (از منتهی الارب). قدر. (از اقرب الموارد) (از متن اللغه). یقال نهاء ماءه، ای مقدار ماءه. (از منتهی الارب)
(نَ بَءْ)
لغت نامه دهخدا
النباء، سورۀ هفتادوهشتمین از قرآن، مکیه و آن چهل آیت است، پس از سورۀ مرسلات و پیش از نازعات قرار گرفته و با این آیت آغاز می شود: عم یتسائلون عن النباً العظیم
(نَ بَءْ)
لغت نامه دهخدا
آگاهی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (دهار). خبر. (منتهی الارب) (مهذب الاسماء) (غیاث اللغات از منتخب اللغات و کشف اللغات) (ناظم الاطباء) (معجم متن اللغه) (صراح). الخبر، لأنه یأتی من مکان الی آخر. (المنجد) : عم یتسائلون عن النباً العظیم. (قرآن 1/78). ج، انباء
(بَ)
لغت نامه دهخدا
از ’ب ه ی’، خوبی و حسن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). زیبایی. نیکویی. (فرهنگ فارسی معین). زیبایی. (مهذب الاسماء).
دهی از دهستان بخش شهریار است که در شهرستان تهران واقع است. و 194 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1)
(فَ)
لغت نامه دهخدا
نیم پز گردیدن گوشت. نهائه. نهوء. نهاوه. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). نهوئه. (منتهی الارب). فهو نهی ٔ، پر گردیدن. (منتهی الارب). ممتلی شدن. (از اقرب الموارد)
(نَ)
لغت نامه دهخدا
آهو مادۀ بابانگ. (منتهی الارب) (آنندراج). ماده آهوی بابانگ. (ناظم الاطباء). ماده آهوی بانگ زن. الصیاحه من الظباء. (معجم متن اللغه)
(نَ)
لغت نامه دهخدا
پشته و زمین بلند نرم از زمین سخت و هموار سنگریزه ناک. (منتهی الارب) (آنندراج). مرتفعه. (المنجد). پشته، و گفته اند زمین مرتفع. (از اقرب الموارد) (از معجم متن اللغه) ، سست از زمینی سنگ ناک. (از اقرب الموارد). رخوه من الارض. (المنجد). ج، نباخی
(نَ)
لغت نامه دهخدا
پشتۀ طویل و عریضی است بنی نمیر را در شریف از سرزمین نجد. (از منتهی الارب) (از معجم البلدان)
(نَ)
لغت نامه دهخدا
شاهنبطاء، گوسپند سپیدتهیگاه. (منتهی الارب) (آنندراج). بیضاء شاکله. (اقرب الموارد). گوسفندی پهلوهاسفید. (مهذب الاسما). تأنیث انبط است. رجوع به انبط شود
(نُ زَ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ نازه، به معنی پرهیزگار. (از آنندراج) ، جمع واژۀ نزیه. (اقرب الموارد). رجوع به نزیه شود، جمع واژۀ نزه. (المنجد) (منتهی الارب). رجوع به نزه شود
(اَ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ بهو، شادی کردن. شاد شدن، ابهاج ارضی، صاحب نبات زیبا گردیدن زمینی، خوب و نیکو گردیدن
