معنی نبسه در فرهنگ فارسی عمید

فرزند فرزند، نوه، فرزندزاده

معنی نبسه در لغت نامه دهخدا

نبس. (منتهی الارب) (معجم متن اللغه) (المنجد). رجوع به نَبْس شود

معنی نبسه در لغت نامه دهخدا

نبس. دخترزاده. و بعضی گویند پسر و دختر پسر است که نبیره خوانند و بعضی دیگر دختر دختر را گویند نه پسر دختر را، و با تشدید ثانی هم گفته اند. (برهان قاطع). نبسه = نبس = نواسه = نواسی = نپسه: نواده. (حاشیۀ معین بر برهان قاطع). نبس. دخترزاده. سبط. (انجمن آرا) (آنندراج). مبدل و مخفف نواسه است که در تکلم خراسان هست بمعنی فرزند نوه. (فرهنگ نظام). پسر دختر. دختر دختر. پسر پسر. دختر پسر. (ناظم الاطباء). نوه. نبه. نبیسه. نبیر. نبیره. سبط. حفید. (یادداشت مؤلف) : اگر پسرم نه چنان کردی نه پسر زبیر و نه نبسۀ ابوبکر صدیق... بودی. (تاریخ بیهقی ص 189). امیر (مسعود) گفت: عبداﷲ نبسۀ بوالعباس اسفراینی و بوالفتح حاتمی نباید که ایشان را شغلی دیگر خواهیم فرمود. (تاریخ بیهقی ص 140). امروز بهترم ولیکن هر ساعتی مرا تنگدل کند این نبسۀ کثیر. (تاریخ بیهقی ص 368).، ای تن خاکی اگر شریفی و گر دون، نبسۀ گردونی و نبیرۀ گردون.، ناصرخسرو.، نیست به نسبت بس افتخار که هرگز، نبسۀ گردون دون نبوده مگر دون.، ناصرخسرو

معنی نبسه در فرهنگ لغت هوشیار

نبس: ووهبناله اسحق ویعقوب نافله وبخشیدیم مرورافرزندی ازپشت او نام او اسحق ونبسه ای نام اویعقوب، جمع نبسگان

معنی نبسه در فرهنگ فارسی معین

نبتسه، نوه، فرزندزاده، نبس

معنی نبسه - جستجوی لغت در جدول جو

نبسه

فرهنگ فارسی عمید

نبسه

لغت نامه دهخدا

نبسه

لغت نامه دهخدا

نبسه

فرهنگ لغت هوشیار

نبسه

فرهنگ فارسی معین

آبسه

تورم نقطه ای از بدن به دلیل جمع شدن چرک در زیر پوست

فرهنگ فارسی عمید

نبیه

شریف، زیرک، دانا، آگاه

فرهنگ فارسی عمید

تنبسه

فرش، قالی

فرهنگ فارسی عمید

تنبسه

(تَمْ بَ سَ / سِ)

قالی را گویند خواه کرمانی وخواه جوشقانی و معرب آن طنفسه است. (برهان). قالی وبساط و طنفسه معرب آن. (فرهنگ رشیدی) (انجمن آرا) (آنندراج). قالی کوچک و گلیم طنفسه. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

سنبسه

(سَمْ بَ سَ)

شتابی کردن. (آنندراج) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

عنبسه

(عَمْ بَ سَ)

ابن سعید بن العاص اموی. تابعی بود. (از منتهی الارب). در اصطلاح تاریخ اسلام، تابعی کسی است که پیامبر اسلام (ص) را ندیده، اما از اصحاب ایشان علم، حدیث و سنت را فراگرفته است. تابعین پل ارتباطی میان نسل پیامبر و نسل بعدی بودند و به همین دلیل در علم حدیث و تاریخ اسلام جایگاه ویژه ای دارند. بسیاری از محدثین بزرگ از جمله امام زهری و ابوحنیفه از جمله تابعین محسوب می شوند یا شاگرد مستقیم آن ها بوده اند.
ابن معدان الفیل الفهری. از مردم میسان بوده و به بصره شده و بدانجا اقامت گزیده است. و گویند او نحو را از ابوالاسود الدؤلی فراگرفته است. (از الفهرست ابن الندیم)

لغت نامه دهخدا

عنبسه

(عَمْ بَ سَ)

اسم علم است از عنبس، و غیرمنصرف. (از منتهی الارب). از اعلام است. (ناظم الاطباء). علم است اسد را، و غیرمنصرف میباشد، چون اسامه. (از اقرب الموارد). ج، عنابس. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

طنبسه

(طَمْ بَ سَ)

گستردنی است و جامه و بوریا مانندی از شاخ خرما بر پهن یک گز، بعربی طنفسه خوانند. (آنندراج). طنفسه

لغت نامه دهخدا

هنبسه

(قَهَنْ)

خبر جستن. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

انبسه

(اَمْ بَ سَ)

رجوع به انبسته شود