معنی نایینی در لغت نامه دهخدا

محمد (میرزا نایینی) ابن حیدر طباطبائی، ملقب به رفیع الدین و مشهور به رفیعا، یا آقا رفیعا، یا میرزا رفیعا، از علمای امامیۀ قرن یازدهم هجری واز شاگردان شیخ بهائی است و کسانی چون مجلسی ثانی وشیخ حر عاملی از مجلس درس او استفاده جسته اند، او را تألیفات فراوانی است از آن جمله: 1- اقسام التشکیک و حقیقته 2- الشجره الالهیه 3- الثمره فی تلخیص الشجره 4- حاشیۀ اصول کافی 5- حاشیۀ شرح ارشاد 6- حاشیۀ شرح مختصرالاصول 7- حاشیۀ صحیفۀ سجادیه و غیره ... وفات او در حدود هشتادوپنج سالگی در 1081 یا 1082 هَ، ق، در اصفهان اتفاق افتاد و مزارش در مقبرۀ تخت فولاد اصفهان است، (از ریحانهالادب ج 4 ص 163)، و نیز رجوع به هدیهالاحباب ص 142 و مستدرک الوسایل ص 409 شود، حسین (حاجی میرزا نایینی)، از فقهای امامیه و از مراجع تقلید شیعه است، وی گذشته از رسالۀ عملیه، کتابی نیز در باب لزوم حکومت مشروطه، در آغاز نهضت مشروطیت ایران نشر داد، وی به سال 1356 هجری قمری درگذشت، رجوع به احسن الودیعه ج 3 ص 96 و ریحانهالادب ج 4 ص 162 شود

معنی نایینی در فرهنگ لغت هوشیار

منسوب به نایین: ازمردم نایین اهل نایین، لهجه مردم نایین

معنی نایینی - جستجوی لغت در جدول جو

نایینی

لغت نامه دهخدا

نایینی

فرهنگ لغت هوشیار

نارینه

(دخترانه)

ظریف

فرهنگ نامهای ایرانی

نازینه

(دخترانه)

منسوب به ناز

فرهنگ نامهای ایرانی

نابینا

کسی که چشمش نمی بیند، کور، ویژگی چشمی که توانایی دیدن ندارد

فرهنگ فارسی عمید

پایینی

رجوع به پائینی شود

لغت نامه دهخدا

قایینی

نسبت است به قایین نام شهر قاین، رجوع به قاینی شود

لغت نامه دهخدا

نابینی

شاعری است از مردم نابین (از مضافات اصفهان)، تتبع اشعار سعدی را کرده است و این مطلع او راست:
ای که بی چشم تو چشمم غیر چشم تر ندید
هیچ چشمی چشمی از چشم تو نیکوتر ندید،
(از قاموس الاعلام)

لغت نامه دهخدا

نادانی

عدم معرفت بی اطلاعی جهل: نیکنامی خواهی ای دل، بابدان صحبت مدار خودپسندی جان من، برهان نادانی بود

معنی نایینی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما