معنی ناگوالیده - جستجوی لغت در جدول جو

هضم ناشدن. به تحلیل نرفتن. مقابل گواریدن.
- ناگواریدن طعام، وخم. وخام: از افراط طمث بیماری ها و آفت های بسیارتولید کند، چون ناگواریدن طعام و آرزو ناکردن. (ذخیرۀ خوارزمشاهی).
، ناگوالیدن. شکافته شدن پوست از شدت سرما و یا گرما، ترکیدن لب. (ناظم الاطباء) ، زرد شدن گیاه از خشکی و نرسیدن آب. (ناظم الاطباء) (اشتینگاس)

لغت نامه دهخدا

ناگوالیدنی

(گُ / گَ دَ)

ناگواریدنی، نابالیدنی. ناروئیدنی

لغت نامه دهخدا

ناسگالیده

(سِ دَ / دِ)

از: نا (نفی، سلب) + سگالیده (اسم مفعول از سگالیدن). (حاشیه برهان قاطع چ معین). بی فکرو اندیشه و بی تأمل، چه سگالش به معنی فکر و اندیشه است. (برهان قاطع). قول یا فعل که بی تأمل و اندیشه کنند. (آنندراج). بی تأمل. بی فکر. بی اندیشه. (ناظم الاطباء). نیندیشیده: این سخن نااندیشیده گفتم و این تدبیر ناسگالیده کردم. (سندبادنامه ص 71).
گر نه ای ایمن از سپهر کهن
ناسگالیده هیچ کار مکن.
؟ (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

ناخوابیده

(کُ تَ / تِ)

نخوابیده. نخفته. ناخفته. رجوع به ناخفته شود

لغت نامه دهخدا

ناگواریده

هضم ناشده. ناگوارده. ناگوار: اگر (آبی را پس طعام) بسیار خورند طعام ناگواریده بیرون آید. (ذخیرۀ خوارزمشاهی). و اندر هر اندامی و از هر گواریدنی چیزی ناتمام ناگواریده بماند. (ذخیرۀ خوارزمشاهی)

لغت نامه دهخدا

ناگوالیدن

(لَتْءْ)

ناگواریدن. (ناظم الاطباء) ، مقابل گوالیدن. رجوع به گوالیدن شود

لغت نامه دهخدا

گوالیده

(گُ دَ / دِ)

بالیده. یافع. به بلوغ رسیده

لغت نامه دهخدا