معنی ناگاهاندنی - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

ناگهانی

(لَءْظْ)

ناگاهانیدن. نیاگاهانیدن

(گُ سِ دَ)

ناگسستنی. ناگسلانیدنی

(طَ مَ بُ دَ)

نیاگاهانیدن. خبر ندادن. آگاه نکردن. ناآگاهانیدن. مقابل آگاهانیدن

(رَ دَ)

نارهانیدنی. مقابل رهاندنی. رجوع به رهاندنی و نارهانیدنی شود

(دَ)

مقابل آگاهیدنی. رجوع به آگاهیدنی شود

(دَ / دِ)

ناگاهانیده. مقابل آگاهانده

ناگهانی، رجوع به ناگهانی شود

آنچه که غفله روی دهد: می چاره مرگ ناگهانی است سرمایه عمر جاودانی است. (واله اصفهانی)، فجاه غفله

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما