معنی ناکدخدای - جستجوی لغت در جدول جو

ناکدخدای

لغت نامه دهخدا

نوکدخدا

داماد، کسی که تازه خانه دار شده

فرهنگ فارسی عمید

ناکدخدا

مرد زن نگرفته، مرد بی زن

فرهنگ فارسی عمید

ناکدخدایی

(کَ خُ)

حالت و صفت و چگونگی ناکدخدا. ناکدخدا ماندن. ناکدخدا بودن. رجوع به ناکدخدا شود

لغت نامه دهخدا

ناکدخدا

(کَ خُ)

مرد زن نگرفته و زناشوئی نکرده. عزب. (ناظم الاطباء). مقابل کدخدا. رجوع به کدخدا شود، زن شوهرناکرده. (ناظم الاطباء). توسعاً، زن بی شوی. زن شوی ناگرفته. (یادداشت مؤلف). دختر به خانه مانده. مؤلف منتهی الارب آرد: تحدبت المراءه، ناکدخدا ماند زن، زن بیوه. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

نوکدخدایی

(نَ / نُو کَ خُ)

نوکدخدا شدن. نوداماد بودن. رجوع به نوکدخدا شود

لغت نامه دهخدا

ناکتخدا

(کَ خُ)

مرد بی زن. (آنندراج). ناکدخدا. رجوع به ناکدخدا شود، ناخدا. ملاح. کشتیبان. صاحب کشتی. (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

نوکدخدا

(نَ / نُو کَ خُ)

داماد. (ناظم الاطباء). مرد که تازه زن کرده باشد. (یادداشت مؤلف). نوداماد. شیرداماد. تازه داماد، کسی که تازه خانه دار شده باشد. (ناظم الاطباء). که تازه صاحب خانه شده. (از فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

کدخدای

(کَ خُ)

کدخدا. رجوع به کدخدا شود

لغت نامه دهخدا