معنی ناپائیدنی - جستجوی لغت در جدول جو

ناپائیدنی

لغت نامه دهخدا

ناکاهیدنی

(دَ)

ناکاستنی. کاهش ناپذیر. که کاستنی نیست. مقابل کاهیدنی. رجوع به کاهیدنی شود

لغت نامه دهخدا

نسائیدنی

(نَ دَ)

ناسائیدنی. که نرم و سائیده نشود. که قابل سحق و سائیدن نیست

لغت نامه دهخدا

ناسائیدن

(کَ)

نیاسائیدن. مقابل آسائیدن به معنی آسودن. نیاسودن:
منبلم بی زخم ناسایدتنم
عاشقم بر زخم ها بر می تنم.
مولوی.
، نسائیدن. نسودن. نسابیدن. مقابل سائیدن

لغت نامه دهخدا

نازائیدن

(کَ خَ بَ)

مقابل زائیدن. رجوع به زائیدن شود

لغت نامه دهخدا

نانازیدنی

(دَ)

که بدان نازیدن نشاید. که از در مباهات و نازش نیست. که مایه و موجب نازیدن نیست. مقابل نازیدنی

لغت نامه دهخدا

نانامیدنی

(دَ)

که قابل تسمیه و نام گذاری نیست، که درخور ذکر نیست. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

ناگاهیدنی

(دَ)

مقابل آگاهیدنی. رجوع به آگاهیدنی شود

لغت نامه دهخدا

ناماسیدنی

(دَ)

که قابل آماسیدن نیست. نیاماسیدنی. ناآماسیدنی. مقابل آماسیدنی. رجوع به آماسیدنی شود

لغت نامه دهخدا

نامالیدنی

(دَ)

که قابل مالیدن نیست. که مالش پذیر نیست. که نتوان آن را مالید. مقابل مالیدنی. رجوع به مالیدنی شود

لغت نامه دهخدا

ناقاپیدنی

(دَ)

که قاپیدن را نشاید. که نتوانش قاپید. مقابل قاپیدنی. رجوع به قاپیدن و قاپیدنی شود

لغت نامه دهخدا

ناکاریدنی

(دَ)

ناکاشتنی. مقابل کاریدنی. رجوع به کاریدنی شود

لغت نامه دهخدا

ناکاویدنی

(دَ)

که قابل کاویدن نباشد. که آن را نتوان کاویدن. غیرقابل کاویدن. مقابل کاویدنی. رجوع به کاویدنی شود

لغت نامه دهخدا

ناسرائیدنی

(سَ دَ)

که سرائیدنی نیست. که ازدر سرائیدن نیست. رجوع به سرائیدنی شود

لغت نامه دهخدا

ناخائیدنی

(دَ)

که خائیدنی نیست. که قابل خائیدن نیست. مقابل خائیدنی. رجوع به خائیدنی شود

لغت نامه دهخدا

ناشامیدنی

(دَ)

نیاشامیدنی. که قابل آشامیدن نیست. که نتوان آن را آشامید. که نباید آن را آشامید. مقابل آشامیدنی. رجوع به آشامیدنی شود

لغت نامه دهخدا

ناسابیدنی

(دَ)

که سائیدنی نیست. که ازدر سابیدن نیست. مقابل سابیدنی. رجوع به سابیدنی شود

لغت نامه دهخدا

ناستائیدنی

(سِ دَ)

که قابل و لایق ستایش نیست. که نتوان آن را ستائید. نستودنی. ناستودنی

لغت نامه دهخدا

ناروئیدنی

(دَ)

مقابل روئیدنی. رجوع به روئیدنی شود

لغت نامه دهخدا

نارامیدنی

(دَ)

ناآرامیدنی. نارمیدنی. نیارامیدنی. نیارمیدنی. که ازدر آرامیدن نیست. که جای آرام و آرامش و استراحت نیست. رجوع به آرامیدنی شود

لغت نامه دهخدا

ناپالودنی

(دَ)

که قابل پالودن نیست. که ازدر ترویق و تصفیه نیست. که نتوان آن را صافی و مروق کرد. مقابل پالودنی

لغت نامه دهخدا

ناپرسیدنی

(پُ دَ)

که قابل پرسیدن نیست. که نباید پرسید

لغت نامه دهخدا

ناپائیدن

(کَ سَ مَ)

مقابل پائیدن. رجوع به پائیدن شود

لغت نامه دهخدا

ناسائیدنی

(دَ)

نسائیدنی. که درخور سائیدن نیست. که سودن را نشاید. مقابل سائیدنی

لغت نامه دهخدا

نازائیدنی

(دَ)

مقابل زائیدنی. رجوع به زائیدنی شود

لغت نامه دهخدا

نپائیدن

(لَ)

مقابل پائیدن. رجوع به پائیدن شود:
نابوده که بوده شود نپاید
زین است جهان در زوال و سیلان.
ناصرخسرو

لغت نامه دهخدا

ناپائیداری

ناپایداری

دیکشنری اردو به فارسی

معنی ناپائیدنی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما