- ناموافقی (مُ فِ)
موافق نبودن. ناسازگاری. ناسازواری. صفت ناموافق. رجوع به ناموافق شود
معنی ناموافقی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مُ فِ)
لغت نامه دهخدا
نامساعد. مخالف. (آنندراج) (ناظم الاطباء). غیرمناسب. (ناظم الاطباء). ناسازگار. ناسازوار. ناملایم:
چه گر موافق طبع است و ناموافق جسم
موافق است به یکجای با قضا و قدر.
ناصرخسرو.
و آب و هوای آن سخت ناموافق باشد. (فارسنامۀ ابن بلخی ص 140). این نواحی گرمسیر است و هوا و آب ناموافق. (فارسنامۀ ابن بلخی ص 140).
من این آب و هوای ناموافق
نمی بینم به طبع خویش لایق.
وصال.
- ناموافق آمدن طبع را، منافر طبع بودن. ملایم طبع نبودن. عدم سازگاری.
، مغایر. ضد. مقابل. برضد، مختلف. (از ناظم الاطباء)
چه گر موافق طبع است و ناموافق جسم
موافق است به یکجای با قضا و قدر.
ناصرخسرو.
و آب و هوای آن سخت ناموافق باشد. (فارسنامۀ ابن بلخی ص 140). این نواحی گرمسیر است و هوا و آب ناموافق. (فارسنامۀ ابن بلخی ص 140).
من این آب و هوای ناموافق
نمی بینم به طبع خویش لایق.
وصال.
- ناموافق آمدن طبع را، منافر طبع بودن. ملایم طبع نبودن. عدم سازگاری.
، مغایر. ضد. مقابل. برضد، مختلف. (از ناظم الاطباء)
(مُفِ)
لغت نامه دهخدا
موافق بودن. سازگاری. سازواری، سازشکاری. ساختن با بدی و ناپاکی:
چون در پسر موافقی و دلبری بود
اندیشه نیست گر پدر از وی بری بود.
سعدی (گلستان)
چون در پسر موافقی و دلبری بود
اندیشه نیست گر پدر از وی بری بود.
سعدی (گلستان)
ناسازوار جد داستان کیاگن ناسازگارناملایم: (وآب وهوای آن سخت ناموافق باشد {مقابل موافق
بدخلق، مخالف، ناسازگار، نامتجانس، نامطلوب، ناهماهنگ
متضاد: سازگار، هماهنگ
متضاد: سازگار، هماهنگ
نامطلوب، ناخوشایند
