- نامستحسن (مُ تَ سَ)
ناشایسته. مذموم. ناپسند. (ناظم الاطباء). ناخوب. ناپسندیده. مکروه. ذمیمه، بدشکل. قبیح. زشت. (ناظم الاطباء)
معنی نامستحسن - جستجوی لغت در جدول جو
- نامستحسن
نازیبا زشت ناشایسته ناپسند، زشت قبیح مقابل مستحسن
- نامستحسن
زشت، قبیح، ناپسندیده، نازیبا، نامقبول
متضاد: پسندیده، مستحسن
متضاد: پسندیده، مستحسن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مُ تَ سِ)
لغت نامه دهخدا
نعت فاعلی از مصدر استحسان. نیکوشمرنده. (اقرب الموارد). نیک پندارنده. (غیاث) (آنندراج). رجوع به استحسان شود
(مُ تَ سَ)
لغت نامه دهخدا
نعت مفعولی از مصدر استحسان. نیکو شمرده شده و پسند نموده. (غیاث) (آنندراج) (اقرب الموارد). ستوده. نیکو. خوب. رجوع به استحسان شود:
هر آنچه گفت همه گفت اوست مستحسن
هر آنچه کرد همه کرد اوست مستحکم.
سوزنی.
ماهرویا مهربانی پیشه کن
سیرتی چون صورت مستحسنت.
سعدی.
قاعده مستحسن بنهاد. (تاریخ قم ص 187).
- مستحسن داشتن، پسندیدن. (یادداشت مرحوم دهخدا)
هر آنچه گفت همه گفت اوست مستحسن
هر آنچه کرد همه کرد اوست مستحکم.
سوزنی.
ماهرویا مهربانی پیشه کن
سیرتی چون صورت مستحسنت.
سعدی.
قاعده مستحسن بنهاد. (تاریخ قم ص 187).
- مستحسن داشتن، پسندیدن. (یادداشت مرحوم دهخدا)
نیک افتاده پسندیده خجیر، جمع مستحسنه، نیک افتاده ها پسندیدگان نیکو شمرده شده پسند کرده، پسندیده ستوده
پسندیده، خوب، ستوده، نغز، نیک، نیکو
متضاد: قبیح
متضاد: قبیح