- نافرمانبردار (فَ بُ)
عصی. (از زمخشری). که فرمان بردار نیست. عاصی. نافرمان. سرکش. طاغی
معنی نافرمانبردار - جستجوی لغت در جدول جو
- نافرمانبردار
عاصی، کسی که فرمان بردار نیست
- نافرمانبردار
حرف نشنو، سرکش، طاغی، عاصی، گردنکش
متضاد: فرمانبردار، مطیع
متضاد: فرمانبردار، مطیع
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(طَ گِ رِ تَ)
لغت نامه دهخدا
فرمانبرداری نکردن. اطاعت نکردن. سرکشی کردن. عصیان ورزیدن. طغیان کردن. نافرمانی کردن. تمرد کردن
(فَ بُ)
لغت نامه دهخدا
عمل نافرمان بردار. طغیان. تمرد. عصیان. سرکشی. نافرمانی. اطاعت نکردن: بدخوئی و ستیزه روئی آغاز نهادند و نافرمان برداری و زبان درازی گرفتند. (گلستان)
مطیع تابع. توضیح بعضی این کلمه را به فتح ب خوانند از مصدر فرمان برداشتن، ولی این مصدر در فارسی مستعمل نیست و این ترکیب صفت فاعلی است از فرمان بردن، نامبردار باربردار
تابع، حرف شنو، رام، مطیع، منقاد
اطاعت پذیر، مطیع، فرمانبردار
