- نافرمان
سرکش، متمرد، یاغی، خودسر
معنی نافرمان - جستجوی لغت در جدول جو
- نافرمان(فَ)
گلی است که آن را زبان به قفا گویند. (رشیدی) (انجمن آرا) (آنندراج)
- نافرمان(فَ)
آنکه امتثال نکند. (آنندراج). طاغی. (دهار). یاغی. طاغی. غیرمطیع. سرکش. (ناظم الاطباء). کنود. قروف. عقق. عاق. طمل. (از منتهی الارب). عاصی. عصی. متمرد. سرکش. گردنکش. که فرمان نکند. که فرمان نبرد: دختری که داشت به نکاح من درآورد، دختری بدخوی ستیزه روی نافرمان. (گلستان). و چون عاصی و نافرمان بوده اند آنقدر که خواسته اند استخراج کرده اند. (تاریخ قم ص 166).
چون ز آتش می شود پشت کمان سخت نرم
در سر مستی چرا آن شوخ نافرمان تر است.
صائب (از آنندراج).
دل اگر سر کشد از خط بسپارش توبه زلف
چاره زنجیر بود بندۀ نافرمان را.
یغما.
- اسب نافرمان، حرون. سرکش.
- نفس نافرمان، نفس سرکش: و محتمل است آنکه یکی را از درویشان نفس نافرمان قضای شهوت خواهد. (گلستان).
، فاسق. (ربنجنی). فاجر. (منتهی الارب)
چون ز آتش می شود پشت کمان سخت نرم
در سر مستی چرا آن شوخ نافرمان تر است.
صائب (از آنندراج).
دل اگر سر کشد از خط بسپارش توبه زلف
چاره زنجیر بود بندۀ نافرمان را.
یغما.
- اسب نافرمان، حرون. سرکش.
- نفس نافرمان، نفس سرکش: و محتمل است آنکه یکی را از درویشان نفس نافرمان قضای شهوت خواهد. (گلستان).
، فاسق. (ربنجنی). فاجر. (منتهی الارب)
- نافرمان
آنکه امتثال امر نکند، یاغی، سرکش
- نافرمان((فَ))
یاغی، سرکش
- نافرمان
تخس، چموش، خلیع، سرکش، طاغی، عاصی، عاق، عصیانگر، گردنکش، متجاسر، یاغی
- نافرمان
عصاةً
- نافرمان
Disobedient
- نافرمان
désobéissant
- نافرمان
סורר
- نافرمان
سرکش، نافرمان
- نافرمان
نافرمان
- نافرمان
ไม่เชื่อฟัง
- نافرمان
tidak patuh
- نافرمان
asiyejua
- نافرمان
不従順な
- نافرمان
不服从的
- نافرمان
불순종하는
- نافرمان
itaatsiz
- نافرمان
অবাধ্য
- نافرمان
अवज्ञाकारी
- نافرمان
disobbediente
- نافرمان
ungehorsam
- نافرمان
ongehoorzaam
- نافرمان
непокірний
- نافرمان
непослушный
- نافرمان
nieposłuszny
- نافرمان
desobediente
- نافرمان
desobediente
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
سرکشی عصیان طغیان مخالفت: از حد و غایت نافرمانی درمگذر که پدیدارست اندازه نافرمانی. (منوچهری لغ)، معصیت گناه: گرچه نافرمانی از حد رفت و تقصیر از حساب هر چه هستم همچنان هستم بعفو امیدوار. (سعدی لغ)
