معنی ناضحه - جستجوی لغت در جدول جو

ناضحه

لغت نامه دهخدا

ناضره

(ضِ رَ)

تأنیث ناضر. رجوع به ناضر شود، درخشنده. تابان. قوله تعالی: وجوه یومئذ ناضره، ای مشرقه. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ناحه

(حَ)

ناحیه. کرانه. (ناظم الاطباء). ج، ناحات

لغت نامه دهخدا

نائحه

(ءِ حَ)

نوحه کننده. (مهذب الاسماء). زن زاری کننده بر شوی. (ناظم الاطباء). مؤنث نائح. مویه گر. نوحه سرای. روضه خوان زن. نوحه گر زن. نادبه. ج، نوح، انواح، نوّح، نوائح. نائحات. یقال: هم نوح و هن نوح. (منتهی الارب). نوح. (اقرب الموارد) ، گریه و نالۀ مصیبت. (غیاث) (آنندراج) ، ناحت الحمامه، سجعت فهی نائحه و نواحه. (اقرب الموارد)

نوحه کننده. (مهذب الاسماء). زن زاری کننده بر شوی. (ناظم الاطباء). مؤنث نائح. مویه گر. نوحه سرای. روضه خوان زن. نوحه گر زن. نادبه. ج، نَوح، انواح، نُوَّح، نَوائِح. نائحات. یقال: هم نوح و هن نوح. (منتهی الارب). نُوح. (اقرب الموارد) ، گریه و نالۀ مصیبت. (غیاث) (آنندراج) ، ناحت الحمامه، سجعت فهی نائحه و نواحه. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

ناکحه

(کِ حَ)

تأنیث ناکح است. (از المنجد). رجوع به ناکح شود

لغت نامه دهخدا

نضاحه

(نَضْ ضا حَ)

تأنیث نضاح است. (از اقرب الموارد). رجوع به نضاح شود، دورانداز و نیک اندازنده. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). قوس نضاحه بالنبل، که بدان بخوبی تیر انداخته شود. (از المنجد)

لغت نامه دهخدا

ناصحه

(صِ رُدْ دی)

موضعی است در شعر زهیر. (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

نازحه

(زِ حَ)

دار نازحه، خانه دور. (ناظم الاطباء). تأنیث نازح. رجوع به نازح شود

لغت نامه دهخدا

فاضحه

(ضِ حَ)

مؤنث فاضح. رجوع به فاضح شود

لغت نامه دهخدا

مناضحه

(عَ)

دور کردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

ناضح

(ضِ)

باران. مطر. (اقرب الموارد) (معجم متن اللغه) (المنجد) ، شتر آبکش. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). شتر یا گاو یا خری که بر آن آب کشند. (معجم متن اللغه). استر آبکش. (مهذب الاسماء). اشتر آبکش. (اقرب الموارد). شتر، و اگرچه آبکش نباشد. (معجم متن اللغه) ، آنکه با شتر آب می کشد، آنکه فرومی نشاند تشنگی را. (ناظم الاطباء) ، آنکه آب می پاشد. و آنکه به سیری آب می پاشد. (ناظم الاطباء). رجوع به نضح شود

لغت نامه دهخدا