- ناشناخته
غریب، بیگانه، ناشناس
معنی ناشناخته - جستجوی لغت در جدول جو
- ناشناخته ((ش تِ))
نامعلوم، مجهول
- ناشناخته
غریب، گمنام، مجهول، مجهول الهویه، ناشناس، نامعلوم
متضاد: شناخته
متضاد: شناخته
- ناشناخته
مجهولٌ
- ناشناخته
Unacknowledged, Unknown
- ناشناخته
non reconnu, inconnu
- ناشناخته
não reconhecido, desconhecido
- ناشناخته
no reconocido, desconocido
- ناشناخته
nierozpoznany, nieznany
- ناشناخته
незамеченный , неизвестный
- ناشناخته
незаслужений , невідомий
- ناشناخته
niet erkend, onbekend
- ناشناخته
unbeachtet, unbekannt
- ناشناخته
غیر تسلیم شدہ , نامعلوم
- ناشناخته
non riconosciuto, sconosciuto
- ناشناخته
ไม่ได้รับการยอมรับ , ไม่ทราบ
- ناشناخته
tidak diakui, tidak diketahui
- ناشناخته
לא מוכר , לא ידוע
- ناشناخته
承認されていない , 未知の
- ناشناخته
isiyotambuliwa, haijulikani
- ناشناخته
인정되지 않은 , 알려지지 않은
- ناشناخته
tanınmamış, bilinmeyen
- ناشناخته
অস্বীকৃত , অজানা
- ناشناخته
अनजान , अज्ञात
- ناشناخته
未被承认的 , 未知的
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(دَ / دِ / وَ دَ / دِ / وِ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
گداخته ناشده. ذوب ناشده. مقابل گداخته. رجوع به گداخته شود: مسکه، روغن ناگداخته بود. (فرهنگ اسدی)
(کَ)
لغت نامه دهخدا
نشناختن. استنکار. (زوزنی) (منتهی الارب). انکار. (تاج المصادر بیهقی) (منتهی الارب) (ترجمان القرآن). نکر. (دهار) (تاج المصادر بیهقی). تناکر. (منتهی الارب). مقابل شناختن. رجوع به شناختن شود
(شِ تَ / تِ)
لغت نامه دهخدا
نسنجیده و از پیش فکر ناکرده: و اندیشه نکردند که سخن ناانداخته نباید گفت. (تفسیر ابوالفتوح ج 5 ص 110)
(دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
ناشناخته شده. (آنندراج) (غیاث اللغات). شناخته نشده. ناشناخته. مجهول. نکره. غیرمعلوم. (ناظم الاطباء)، غریب. ناشناس. ضد معروف. تنها. بی آشنا:
و آن را که بر مراد جهان نیست دسترس
در زاد بوم خویش غریبست و ناشناخت.
سعدی.
و در میان آن ورطه گرفتار و ناشناخت. (ترجمه محاسن اصفهان ص 113).
،
{{قید مرکّب}} نشناخته.ناشناس. که شناخته نشود. که او را به جا نیارند: خواست که ناشناخت او را ضربتی زند تعریف را نقاب از روی برانداخت. (جهانگشای جوینی). سلطان ناشناخت روزها در میان قوم بیگانه بود. (جهانگشای جوینی).
رفت جوجی چادر و روبند ساخت
در میان آن زنان شد ناشناخت.
مولوی.
- بناشناخت، متنکروار. متنکراً: ملوک عرب بناشناخت بیرون آمدندی. (مجالس سعدی). او را (شیرین را) مخفی به اصفهان آورد و بکرات بناشناخت بر سبیل امتحان با او عشق باخت. (ترجمه محاسن اصفهان ص 67). و وفات او شب شنبه بود ناگاه و بی مرضی، و گویند که او را سکته افتاد و بناشناخت او را دفن کردند. (تاریخ بیهقی)،
{{مصدر مرخم}} ناشناختن. عدم معرفت. جهل:
علتی نبود بتر از ناشناخت
تو بر یار و ندانی عشق باخت.
مولوی.
- خود را از چیزی ناشناخت کردن، تجاهل. خود را به نادانی زدن. به روی خود نیاوردن: پادشاه به حسن ذکاء بدانست که حال چیست و خودرا از آن ناشناخت فرمود. (جهانگشای جوینی)
و آن را که بر مراد جهان نیست دسترس
در زاد بوم خویش غریبست و ناشناخت.
سعدی.
و در میان آن ورطه گرفتار و ناشناخت. (ترجمه محاسن اصفهان ص 113).
،
{{قید مرکّب}} نشناخته.ناشناس. که شناخته نشود. که او را به جا نیارند: خواست که ناشناخت او را ضربتی زند تعریف را نقاب از روی برانداخت. (جهانگشای جوینی). سلطان ناشناخت روزها در میان قوم بیگانه بود. (جهانگشای جوینی).
رفت جوجی چادر و روبند ساخت
در میان آن زنان شد ناشناخت.
مولوی.
- بناشناخت، متنکروار. متنکراً: ملوک عرب بناشناخت بیرون آمدندی. (مجالس سعدی). او را (شیرین را) مخفی به اصفهان آورد و بکرات بناشناخت بر سبیل امتحان با او عشق باخت. (ترجمه محاسن اصفهان ص 67). و وفات او شب شنبه بود ناگاه و بی مرضی، و گویند که او را سکته افتاد و بناشناخت او را دفن کردند. (تاریخ بیهقی)،
{{مصدر مرخم}} ناشناختن. عدم معرفت. جهل:
علتی نبود بتر از ناشناخت
تو بر یار و ندانی عشق باخت.
مولوی.
- خود را از چیزی ناشناخت کردن، تجاهل. خود را به نادانی زدن. به روی خود نیاوردن: پادشاه به حسن ذکاء بدانست که حال چیست و خودرا از آن ناشناخت فرمود. (جهانگشای جوینی)
